Nadal nie jest jasne, dlaczego zdarza się, że pozornie dobra kobieta stale wybiera jakiegoś niegrzecznego, nienadającego się do wspólnego życia i w ogóle żadnego mężczyznę jako partnera. Tak, w większości przypadków po jednym nieudanym małżeństwie kobiety starają się być mądrzejsze i albo wybierają całkowicie samotność, albo nie spieszą się z wyborem i ostatecznie znajdują dla siebie godną opcję.
Jest taka samotność, którą zwykle nazywa się koroną celibatu, ale zdarza się, że zdarza się taka sytuacja, że związek jest generalnie niemożliwy. A druga opcja wcale nie jest samotnością, jest znacznie gorsza. Dlaczego więc kobiety czasami wybierają dla siebie takich mężczyzn, z którymi małżeństwo jest na ogół niemożliwe?
Co jest z nimi nie tak? Dlaczego spotyka tę samą kobietę, teraz zamężną, teraz idącą, a potem taką, która wydaje się zgadzać na małżeństwo, ale się nie spieszy i dręczy ją tym? Lub ogólnie istnieje taka opcja, która ma problemy, które są całkowicie nie do pogodzenia z życiem razem z kobietą, a tym bardziej z małżeństwem. Cierpienie, jakie związki z tymi mężczyznami przynoszą kobietom, jest znacznie gorsze niż korona celibatu.
Ale dlaczego tak się dzieje? W końcu kobieta dokonuje własnego wyboru, nikt jej do tego nie zmusza! Podzielam moją opinię!
Uważam, że dzieje się tak tylko dlatego, że sama kobieta nie chce zakładać rodziny. Ma w głowie, w podświadomości jakiś zakaz osobistego szczęścia. Nie chce budować relacji rodzinnych na poziomie podświadomości.
I okazuje się, że pojawia się w nim jakaś dualność. Wydaje się, że chce być szczęśliwa, chce mieć w pobliżu mężczyznę, chce wyjść za mąż, mieć rodzinę, dzieci, ale w jej wnętrzu tkwi zakaz, wewnętrzny program, który mimo wszystko nie pozwala jej być szczęśliwą. Oznacza to, że chce szczęścia, ale w głębi duszy niczego jej nie potrzebuje.
Więc przekazuje to swojemu partnerowi, wygląda na to, że to nie ona nie chce wyjść za mąż, to nie ona nie chce założyć rodziny, ale ten partner nie może lub nie chce tego wszystkiego. To przeniesienie problemów na mężczyznę, to wszystko!
Psychologowie wymieniają wiele powodów, dla których dzieje się tak z kobietą. Mówią, że wszystko pochodzi z odległego dzieciństwa, wskazując na obecność/brak ojca, złego/zbyt dobrego ojca itp. Cóż, wszystko to tylko wina ojca?
Nie, są też powody filozoficzne. Tyle, że najczęściej kobieta, która nie potrafi w żaden sposób zaaranżować swojego życia osobistego, ma jakiś cel w innych dziedzinach życia. Po prostu myśli, że ma inną misję, która nie ma nic wspólnego z poważnym związkiem i tworzeniem rodziny. Najczęściej po prostu nie wie, kim jest, kim jest, a stereotypy wywierają na nią presję, a wewnętrzne pragnienia zmagają się z tym, jest poczucie, że jesteś w złym miejscu. Wszyscy wokół pytają: „No, kiedy założycie rodzinę, dzieci? Kiedy ułożysz swoje życie?
Ale uporządkowanie swojego życia to nie znalezienie męża i dzieci, to jest coś innego. Ma to na celu zrozumienie, kim naprawdę jest dana osoba, czego naprawdę chce, co go pociąga. I zamiast tego kobieta posłusznie chwyta pierwszego napotkanego małego mężczyznę, aby znaleźć swoje „kobiece szczęście”, nic z tego nie wychodzi, próbuje ponownie, i to się dzieje w kółko.
Dopóki kobieta nie zrozumie siebie, nie zrozumie, czego chce od tego życia, nie będzie szczęśliwa. Gdy uda jej się to wszystko zrobić, będzie mogła spotkać swoją miłość! Spotka swojego mężczyznę! Nie ma więc potrzeby jeździć na mężczyznach, kobiety wybierają takie dla siebie, a potem włączają cierpienie. I tak naprawdę nie chcą tego wszystkiego ...
Co o tym myślisz?
Oryginalny artykuł znajduje się tutaj: https://kabluk.me/psihologija/pochemu-zhenshhiny-chasto-raz-za-razom-vybirajut-muzhchin-s-kotorymi-nevozmozhno-postroit-zdorovye-otnosheniya-ili-brak-moe-mnenie.html
