Miłość Ibrahima i Hatice była zakazana. Ona jest kochanką, a on tylko niewolnikiem. Kochankowie marzyli o ponownym spotkaniu, ale rozumieli, że Valide i Sułtan nigdy nie udzielą błogosławieństwa ich małżeństwu.
Ponadto Valide i sułtan postanowili zaręczyć Hatice z nauczycielem Mustafy, Mehmedem Celebi, a nawet świętowali zaręczyny. Hatice rozumiał, że Ibrahim z powodu swojej miłości może stracić życie. Dlatego pokornie skłoniła głowę przed ciosami losu.
Idąc na wyprawę wojskową na Rodos, Ibrahim obiecał swojej kochanki, że po powrocie rozwiąże ten problem i opuści pałac, trzymając ukochaną mocno za rękę. Jednak Ibrahim nie mógł dotrzymać obietnicy.
Wracając z kampanii wojskowej, Ibrahim dowiedział się, że narzeczony Hatice jest chory na konsumpcję. Ibrahim miał nadzieję, że sułtan odwoła ślub, ale zamiast tego Suleiman przełożył ślub i wysłał najlepszych lekarzy, aby wyleczyli Celebi.
Ibrahim zdał sobie sprawę, że przegrał i wiedział, że nie może spokojnie patrzeć na cierpienie swojej ukochanej. Ibrahim postanawia opuścić Imperium Osmańskie i wrócić do rodzinnej Pargi.
Przed wyjazdem Ibrahim napisał dwa listy. Jeden do Sulejmana, w którym opowiedział o odmowie wszelkich przywilejów i tytułów, a także o miłości do Hatice. A pani wyznała, że uciekł, bo nie mógł spełnić swojej obietnicy.
Ibrahim wyjechał do ojczyzny, gdzie odnalazł swojego ojca, rybaka i brata bliźniaka Niko.
Jednak Suleiman był obrażony ucieczką Ibrahima i postrzegał ten czyn jako zdradę. Sułtan Suleiman wysyła strażników z listem do Pargi, w którym nakazuje Ibrahimowi powrót. Suleiman ostrzegł paszę, że jeśli odmówi, strażnicy w Topkapi przyprowadzą go siłą.
Ibrahim rozumiał, że na ziemiach osmańskich czeka go śmierć. Ale nie odważył się sprzeciwić rozkazowi mistrza.
Z ciężarem na duszy i myślą o rychłej śmierci Ibrahim i jego rodzina udają się do władcy.
