Ślub Hatice i Ibrahima trwał 15 dni. Wydano dużo złota ze skarbu państwa, co wywołało niezadowolenie wśród ludzi i janczarów.
Naczelny dowódca janczarów, Mustafa-aga, zapytał Ibrahima, kiedy pójdą na nową kampanię. Ale Ibrahim odpowiedział, że nie minął rok od ich powrotu z Rodos. Duża wędrówka wymaga dobrego przygotowania, więc w najbliższej przyszłości nie planuje się wędrówki.
Janczarowie nie byli zadowoleni z takiej odpowiedzi i żywili urazę. Tymczasem w Egipcie Ahmed Pasza wszczął bunt przeciwko Sulejmanowi, a Ibrahim poszedł ukarać buntownika.
Suleiman z Aleksandrą Anastasią Lisowską i dziećmi postanowili wybrać się na polowanie do Edirne. Janczarowie postanowili wykorzystać nieobecność sułtana i Ibrahima i wzniecić bunt, żądając usunięcia Ibrahima ze stanowiska wielkiego wezyra i wyruszenia na nową kampanię.
W Edirnes Mustafa, tęskniąc za matką, poprosił o powrót do domu. Sulejman nakazuje Aleksandrze Anastazji Lisowskiej z dziećmi wrócić do stolicy, a sam postanowił trochę więcej polować.
Powóz Hurrema wjechał do stolicy dokładnie w momencie, gdy wybuchł bunt i Aleksandra Anastasia Lisowska została zmuszona do ukrycia się w pałacu Hatice. Rebelianci postanowili jednak nie ruszać pałacu rodu sułtana. Po pokonaniu miasta udali się do pałacu Ibrahima z zamiarem jego spalenia.
Matrakchi i Luka, jako jedyni mężczyźni w pałacu, wzięli na siebie ochronę kobiet i postanowili ukryć je w piwnicy.
Jednak Hatice, uciekając przed buntownikami, stoczył się ze schodów i stracił przytomność. Łukasz postanowił przenieść kochankę w bezpieczne miejsce w swoich ramionach. Ale został postrzelony w plecy strzałą.
Sulejman, dowiedziawszy się, że pod jego nieobecność janczarowie zorganizowali bunt, pospiesznie wrócił do stolicy. Sułtan rozumiał, że jeśli spełni żądanie buntowników, straci władzę. Suleiman każe przyprowadzić do niego Mustafa-agę, aby wysłuchał jego żądania.
Zadowoleni janczarowie postanawiają, że sułtan był przestraszony i spełni wszystkie warunki. Padyszach jednak osobiście pozbawił głowy inicjatora buntu, a następnie nakazał rzucić jego głowę pod stopy janczarów.
Sulejmanowi udało się stłumić bunt janczarów i ukarać zdrajców. Jednak bunt nie przeszedł bez konsekwencji. Hatice, uciekając przed buntownikami, straciła swoje nienarodzone dziecko.
Ibrahim nie został usunięty ze stanowiska, ale stracił prawo do zostania ojcem.
