Uczucia Ibrahima i Hatice Sultan były wzajemne. Ale obaj zrozumieli, że sułtan nie udzieli błogosławieństwa ich małżeństwu. Hatice jest kochanką, a Ibrahim jest zwykłym niewolnikiem. Nie możesz jednak rozkazywać swoim sercem, a kiedy Valide powiedziała swojej córce, że Suleiman szuka odpowiedniego kandydata na jej męża, Hatice uznała, że lepiej umrzeć. Kiedyś była już żoną starego paszy, za drugim razem pani nie chciała tego znieść.
Tym razem Sulejman osobiście wybrał męża dla swojej ukochanej siostry. A jego wzrok padł na nauczyciela Mustafę Mehmeda Chelebiego, syna szanowanego wielkiego wezyra Imperium Osmańskiego.
Suleiman przekazał siostrze dobrą nowinę - jeszcze przed kampanią wojskową rozegraliby zaręczyny. A po kampanii zostanie mężatką.
Ani matka, ani brat nie widzieli smutnego spojrzenia Hatice. Tylko Alexandra Anastasia Lisowska, Makhidevran i Gulfem wiedziały, jak opieka nad bliskimi rani jej serce.
Hatice była wychowywana w surowych warunkach i szanowała tradycje swojego ludu, dlatego uważała za wielki grzech sprzeciwianie się woli matki i sułtana. Ale nie chciała pokornie skłonić głowy przed ciosem losu. Hatice postanawia, że śmierć jest dla niej lepsza niż małżeństwo z jej niekochanym. Hatice postanawia zakończyć swoje męki, próbując trucizny.
Gulfem znajduje Mistress w łóżku rano z butelką w dłoniach. W tym czasie lekarz przybył na czas, był w stanie sprowadzić Hatice z innego świata. Ale ani Valide, ani sułtan nie dowiedzieli się o tym incydencie.
Hatice nie miała już siły walczyć i postanowiła pogodzić się ze swoim losem. Hatice wysyła Ibrahimowi list pożegnalny, w którym mówi, że nie sprzeciwi się przygotowanemu dla niej losowi i zostanie żoną ukochanej.
I ma nadzieję spotkać się z Ibrahimem w Ogrodach Edenu.
