Depresja nie jest uważana za chorobę wieku dziecięcego i rzadko jest diagnozowana u niemowląt.
Depresja niekoniecznie jest spowodowana trudnymi trudnościami życiowymi - ale dorośli jej nie preferują. zauważyć, ale same dzieci nie wiedzą, jak konkretnie opisać swój stan, ponieważ same nie wiedzą, czym zderzył się. Powiemy Ci, jak rozpoznać depresję u dziecka.
1. Do 3 roku życia depresja u dziecka może być odzwierciedleniem sytuacji w rodzinie lub kondycji matki. Jeśli matka jest ciągle zdenerwowana, w stresie, w konflikcie z bliskimi, wtedy dziecko przyjmie ten stan, może rozwinąć się u niego depresja. Wyraża się to częstymi chorobami, zaburzeniami snu, zwiększonym nastrojem, częstym niepocieszonym płaczem bez wyraźnego powodu. Jeśli matka nie da dziecku miłości, akceptacji i uwagi, wówczas traci ono poczucie bezpieczeństwa - a co za tym idzie stany depresyjne.
Aby zrozumieć stan dziecka, musisz wykluczyć możliwe czynniki fizjologiczne (choroba, naruszenie rozwój, niewłaściwa rutyna lub jej brak), a także ustanowienie w domu emocjonalnej atmosfery i kontaktu mama. Jeśli cierpi na depresję poporodową, należy najpierw rozwiązać ten problem.
Ponadto dziecko może stać się nieaktywne, unikać kontaktu z innymi ludźmi i wszelkich czynności, w tym tej, którą wcześniej lubił. Mogą pojawić się lęki obsesyjne, tiki nerwowe, moczenie nocne, zaburzenia snu, roztargnienie, zmniejszony apetyt i brak emocji.
Ważne jest, aby odróżnić stan chwilowy od bolesnego. Wszystkie dzieci się nudzą, dziecko może stać się apatyczne z powodu choroby, ale jeśli w ogóle go nie interesuje, w tym bajki, zabawki itp., To powinno zaalarmować. Na zajęcia z psychoterapeutą można zabrać dziecko po 3 roku życia. Pomoże usłyszeć życzenia i problemy dziecka.
Ważne jest, aby zwracać uwagę na stan dziecka, a nie zapisywać wszystkiego na okres dojrzewania. Dzieci w wieku 10 lat i starsze (ale czasami młodsze) mogą mieć myśli samobójcze, które ostatecznie grożą materializacją.
4. Z kim się skontaktować: najpierw dziecko należy zabrać do psychologa lub psychoterapeuty. Jeśli zauważy, że dziecko ma poważny stan, który może wymagać leczenia, skieruje się do psychiatry.
5. Nie należy dopuszczać do przebiegu stanów depresyjnych, ponieważ mogą one powodować choroby somatyczne, w tym onkologiczne. W ten sposób mózg dziecka postanawia zwrócić na siebie uwagę dorosłych.
Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:
- Jak odróżnić kaprysy dzieci od nerwicy
- Jak rozpoznać nerwicę szkolną
- Jakie zasady żywienia prowadzą do depresji