W wieku około 1,5-2 lat dzieci doświadczają kryzysu snu, gdy zwykły reżim nagle zawodzi.
Konkluzja: dziecko dorosło, więcej siły i energii, nie pozostają zmarnowane. Pragnienia dziecka nie pokrywają się z tym, czego chce i robi matka, nie rozumieją się nawzajem, dziecko jest wściekłe, protestuje przeciwko zasypianiu itp. Często protestuje w imię protestu - chociaż chce spać. Sprawdzam tylko granice tego, co jest dozwolone.
Jak postąpić w takiej sytuacji, aby reżim powrócił do swojego życia?
Przepis jest prosty: aktywna zabawa i konsekwencja.
Około 2 godziny przed położeniem dziecka do łóżka należy dobrze „chodzić”: bawić się z nim w aktywne gry, biegać. Lepiej jest to robić oczywiście na świeżym powietrzu: gonienie gołębi, gra w piłkę itp.
Na początku może to być trudne, ponieważ dzieci mają więcej energii niż dorośli. Ale stopniowo dziecko szybciej zmęczy się aktywną aktywnością i samodzielnie poprosi o przejście do spokojnego etapu.Na godzinę przed snem można czytać książki, rysować, malować, kleić naklejki.
Na początku nawet zmęczony maluch będzie uderzał w pościel, ale to szybko minie, jeśli naprawdę będzie musiał odzyskać zużytą energię. Kiedy już śpi w wysokim krzesełku - następnym razem na pewno będzie chciał iść do swojego łóżeczka.
Najważniejsze to uzbroić się w cierpliwość. Kryzys snu można przezwyciężyć w ciągu tygodnia, jeśli nie wywierasz presji na dziecko, nie karć go za to, że nie idzie spać, aby nie wywoływać napadów złości i negatywnych skojarzeń ze snem.
Będziesz także zainteresowany:
- 4 dania, których nienawidzą wszystkie dzieci
- Mity o śnie dzieci, w które wielu wierzy na próżno
- 10 interesujących faktów na temat rudych niemowląt