zespół nadpobudliwości psychoruchowej - rodzaj zaburzeń rozwojowych u dzieci, powodując ich wykazują nadpobudliwość, trudności z koncentracją, impulsywność i praktycznie niekontrolowany.
Z punktu widzenia neurologii, jest zaburzeniem rozwojowym jest uporczywy przewlekły zespół, leczenie, które do tej pory nie istnieje. Eksperci twierdzą, że dzieci są po prostu „odrost” ten okres, a jako dorośli, przyzwyczaić się z tym żyć.
Od nadpobudliwość dotyka około 18% dzieci, chłopców i 5 razy częściej. Takie dzieci nie może się skoncentrować, więc istnieją poważne problemy w procesie uczenia się. Nabywcy uważają, że trudno jest kontrolować swoje działania. Mózg nadpobudliwych dzieci z wielką trudnością przetwarzania informacji.
W 1960 roku, naukowcy twierdzą, że nadpobudliwość - stan patologiczny, który ze względu na minimalne zaburzeń funkcjonowania mózgu. I zaledwie 20 lat później zaczął być klasyfikowane jako odrębny choroby. Ale kontrowersje wokół ADHD nie przestał tego dnia.
Wielu wierzy, że choroba ta nie istnieje. Inni są przekonani, że jest zarówno sama choroba i jej przyczyny genetyczne i klimatyczne.
Kształcić nadpobudliwe dziecko nie jest łatwe. Nie jest konieczne do nadziei, że poradzi sobie ze wszystkim sam i jakoś przejść. Nie tylko lekarze, ale również rodzice powinni pomóc dziecku.
1. Spokojna atmosfera. Nadpobudliwe dziecko staje się niemal do szaleństwa w hałaśliwym otoczeniu, więc rodzice muszą często zmieniać dużego miasta do małej przytulnej dzielnicy.
2. Chwali. Dziecko trzeba chwalić za każdym razem on radzi sobie z problemem, który wymaga uwagi. Takie pochwały zasługują, ponieważ otrzymuje bardzo ciężko.
3. Codzienność, z którego nie da się uniknąć.
4. Specjalny preparat zakazu. Kid źle postrzega słowo „nie”, więc nie powinno się mówić „nie jest rozrzucone zabawki” i „zbierać zabawki” lub „być ostrożnym z nich.”
5. Aktywność fizyczna. Dziecko trzeba gdzieś wydać nadmiar energii, więc należy zapisać go w sekcji sportowej.
6. Nie trzeba do wyznaczonych celów szczegółowych i wyraźnie nie dać więcej niż jedno odniesienie do konkretnego okresu czasu.
Najważniejsze, aby pamiętać, że nadpobudliwości psychoruchowej nie jest to zdanie. Dzieci z tej diagnozy mogą spokojnie żyć w społeczeństwie, ale wymagają trochę innym nastawieniem i edukacji, są nieco inny sposób życia. Kto wie, co stanie się z dzieckiem w przyszłości. Rzeczywiście, wielu geniuszy cierpiał nadpobudliwość.
