Selim nie pragnął mocy, ale jego uparta konkubina Nurbanu miała inne zdanie. Nurbanu rozumiała, że prawo Fatih może wpłynąć na nią i ich wspólne dzieci, a także marzyła o zajęciu miejsca Khyurrem Sultan. Dlatego zrobiła wszystko, aby zepchnąć Selima na tron i muszę przyznać, że zrobiła to doskonale.
Suweren na swoje polecenie wyeliminował głównego kandydata do tronu Szehzade Mustafę, a pozostało tylko pozbyć się Bayazida. Tutaj sam Bayazid wjechał w kąt, z którego nie mógł się wydostać, i na rozkaz władcy wraz z synami został stracony.
Nie było już kandydatów na tron, więc Selim spokojnie czekał, aż władca opuści swój tron.
Ale nie cieszył się władzą przez długi czas - 8 lat (1566-1574).
Za panowania dynastii osmańskiej Selim dał się poznać jako miłosierny i sprawiedliwy władca. Nie dokonywał egzekucji na ludziach z lewej i prawej strony, jak zrobił to jego ojciec Sulejman Wspaniały. Całą „brudną robotę” przejął Nurbanu-Sultan.
Selim, stając się suwerenem, zwrócił wszystkie przywileje Mahidevran, a po jej śmierci zbudował mauzoleum w Bursie, w którym pochował swojego brata Mustafę i jego matkę.
Za panowania Selima 2 Sokolu Ahmed Pasha był odpowiedzialny za sprawy państwowe. Przez trzy lata prowadzili wojnę z Imperium Safawidów, Węgrami i Wenecją oraz podbijali Arabię i Cypr. Jednak nie udało im się zdobyć Astrachania.
Selim szedł do władzy przez bardzo długi czas, ale nie cieszył się tym długo. W wieku 51 lat Selim 2 z powodu swojej głupoty i słabości do wina utonął pijany w kąpieli, której kiedyś nauczyła go jego ukochana konkubina Nurbanu.
Selim miał dwie słabości - wino i kobiety. Pierwsza słabość go zabiła, a od drugiej narodziło się wiele szezadów (według danych historycznych dokładna liczba nie jest znana).
Po odejściu Selima 2, Nurbanu umieścił swoje ciało w lodowej łaźni i pilnie wezwał syna Murada do stolicy.
Murad pojawił się w pałacu zaledwie 12 dni później i tego dnia ogłoszono śmierć Selima 2.
Murad zajął miejsce ojca na tronie, reszta jego synów z innych konkubin została stracona tego samego dnia.
