Są na kontynencie afrykańskim jest małym krajem o nazwie Republika Czadu, większość który jest pustynia i suchych obszarach na północy i wilgotny las równikowy w skrajności południe. Ciało woda tylko bardziej lub mniej stojąc tutaj - małe, okresowo wysycha „taką samą nazwę,” jezioro, do którego wpada do dużego żeglowną rzeką Chari.
Przez długi czas, kraj był kolonią francuską i tylko uzyskała niepodległość w 1960 roku. Ale mimo to, w kraju nadal trwają wojny poważnie zachwiania gospodarki. Prawie 80% ludności Czadu są poniżej granicy ubóstwa.
W 2000 roku, Chad dokonał spisu ludności i według wyników stwierdzono, że mężczyźni w Czadzie zaledwie 40%, a tylko 12% ludzi jest literat. Nie jest to zaskakujące, ponieważ do 1942 tylko nauka może być uzyskane w Czadzie. Jeśli dana osoba chce dowiedzieć się więcej, musiał udać się do krajów sąsiadujących z Konga i Brazzaville. Tuż po odzyskaniu niepodległości chadovtsev wykształcenie średnie stało się obowiązkowe, a przed tym tylko 17% dzieci w tym kraju udał się do szkoły.
Na podstawie konstytucji, przyjętej w 1996 roku, rząd zdołał struktury systemu edukacji: były przedszkola, gdzie mogą wysyłać swoje dzieci tak szybko, jak będzie on dwa lata, a gdzie będzie pobyt do sześciu lat wiek. W systemie, instytucje te przyjęte formuły podziale na trzy grupy wieku młodszym - (2 do 4 lat), średni (4 do 5 lat) i przygotowawczych.
Ściśle mówiąc, przedszkola - to jest to, co może być dumny z rządu Republiki Czadu. Te przedszkola dobrze finansowane, w grupach innych niż naprawa i „wszystkich warunków”, w pełni obsadzone - doskonałych specjalistów. Jest tylko jeden problem - przedszkola w całym kraju katastrofalnie mało, w związku z tą grupą, z reguły dużo „przytłoczony”. Przedszkola, prowadzone przez pięć dni w tygodniu - trzy godziny przed obiadem i to samo po. W dużych miastach, zaplanować kilka rozszerzony - od 9 rano do 18.00.
Po przedszkolaków „automatycznie” przeniesione do szkoły Młodzieży, gdzie uczą się od 6 do 11 lat. Szkoły w Czadzie dwa rodzaje - publicznych i prywatnych, ostatnia wizyta prawie 20% dzieci. Lekcje zaczynają się i nadal od 9:00 do 12:00 i od 14:00 do 17:00 w poniedziałki, wtorki, środy, czwartki i soboty rano.
Poniższy Średni cykl, która jest podzielona przez początkową tworzenia średniej (z 11 do 18 lat) oraz końcowego stopnia (13 stopień). Zakończono obowiązkowy program szkoleniowy z egzaminem państwowym i wydaniem stopnia licencjata. Po tym, uczniowie, jeśli chcą, mogą zapisać się na uniwersytecie lub w profilu uczelni. Nawiasem mówiąc, pierwszy uniwersytet w kraju, został otwarty dopiero w 1972 roku.
Istnieją dwa podejścia do szkolnictwa wyższego w Republice: krótkie i długie. W pierwszym przypadku czas szkolenia to tylko dwa do trzech lat i jest najbardziej popularny. Jeśli porównamy to z naszej edukacji, najbliższa porównanie byłoby studiować na studiach sposób, w Czadzie jest nazywany również wykształcenie techniczne.
Długi cykl jest bardziej podobny do tradycyjnego uniwersytetu, gdzie student dostaje głębszą wiedzę w wybranym zawodzie.
Posiada krótki cykl, który może zrobić tylko ci, którzy mają maturę licencjata. Ale uniwersytet długi cykl wziąć wszyscy bez wyjątku, a następnie do 40% uczniów po prostu „odfiltrować” pierwszych kursów.
Największym problemem szkół Czad - biedny finansowania iw efekcie - ostry niedobór wykwalifikowanego personelu. W klasie może uczyć się 100 osób i wszystkich przedmiotów nauczanych przez jednego nauczyciela!
Ponadto, pomimo faktu, że kraj przez długi czas był kolonią Francji, język francuski (pierwszy urzędowy), prawie nikt nie wiedział, a tylko 7,5% dzieci niewiele wiedzieli arabski (drugi język urzędowy kraj).
Rząd podjął działania w celu opracowania dopasowanego programu treningowego, ale zamiar oprzeć Wojna domowa, która rozpoczęła się w 1979 roku, który przyniósł do zera wszelkich starań, aby organizować proces uczenia się populacji.
Dopiero w 1983 roku jest szkoła zaczęła ponownie otworzyć, a Uniwersytet Ndżameński zdobył dopiero w 1984 roku. Jednak nowa wojna domowa, która wybuchła w 2005 roku, ponownie przejmuje możliwego finansowania systemu edukacji w Republice ...
