Zapewne wielu rodziców są zaznajomieni z sytuacją, gdy dziecko nagle, jakby celowo, zaczyna usunąć je z siebie. Jeśli powiesz „Nie dotykać!” - musi być odciągany do zakazanego „Zostań tam, gdzie jesteś!” - zavertitsya jak bąk. Bóle i kapryśna, rzuca zabawki, nie reagują na zakazy. W wyniku wybuchów rodzicielskiej cierpliwości i adresem okrzyki dziecięcych są słyszalne. Ale po upadku pokonuje winy i nasilenie serca. Jak mógł sobie poradzić z jego podrażnienia i nie brać go na dziecko?
Bez wątpienia jesteśmy prawdziwymi ludźmi o swoje emocje, zmęczenie, złość. Ale dlaczego jest tak często najbardziej dotkliwe podrażnienie występuje przeciwko bardzo małe okruszki? Według psychologów, aby zrozumieć prawdziwy powód jego zachowania - jest już w połowie drogi do sukcesu.
Emocjonalne uwolnienie. Skumulowana ujemna, nie spowodował zachowanie dziecka, a inne powody: spory z przełożonymi, problemy rodzinne, prostym brakiem snu. Oto główne powody, dla których często podrażnienia. Chłopak po prostu staje się ostatnią kroplą. I zamiast uporządkować swoje relacje z szefem, lub negocjacji z mężem, złamali go.
Oto najważniejsze, aby zrozumieć - dziecko nie może i nie powinien być odpowiedzialny za naszego życia, aby być „piorunochron” dla rodziców. Niezadowolony z pracy? Zmiana! Zatruły relacje z mężem i rodzicami? Coraz lepiej! Z faktu, że krzyczeć na dziecko, te sytuacje nie są rozwiązane, a stres wzrośnie tylko o rosnącym poczuciem winy.
podświadome lęki To nie jest idealną matką. Jakby nigdy nie są matki, które mają dziecko płacze, zawsze posłuszny, aw domu idealnym porządku, a jej wygląd bez zarzutu. Do czynienia z rzeczywistością - kaprysami, zły stan zdrowia, zęby tnące, że cierpi kobieta, „Dlaczego on się zachowywać? Chyba jestem złą matką! „I to powoduje podrażnienie na adres” sabotażysta „zniszczyć wizerunek nieosiągalnego ideału.
Wysokie oczekiwania w adresie dziecka. Trzeba tylko myśleć o tym, i to staje się jasne, ile żądamy od maleńkiego człowieczka! Chcemy, aby zawsze czuć naszą kondycję i samopoczucie, dostosowując do niego ( „Jestem zmęczony, i przykleja!”, „Dlaczego on nie chce się bawić, bo tęsknię za tobą!”). Wymagamy model porządku i czystości. A skąd pochodzą one z wielką ciekawością i niedoskonałej koordynacji rąk i stóp? A w czasach, szukamy żelaza samokontroli od dziecka jak sami nienagannie własnymi emocjami. Gniew pojawia się w momencie, gdy dziecko zachowuje się w sposób naturalny, a nie dlatego, że chcemy. Pomyśl zobowiązany, jeśli maluch spełni twoje oczekiwania?
Aby sprostać. W każdym przypadku, niezależnie od przyczyny, podrażnienie przyczyną, pamiętaj, nie furia rozwiązać problem i nie odzwyczaić dziecko od „złego” (a często po prostu naturalne i normalne) zachowanie. Tak, można zastraszyć lub „zacherstvit” dziecko, pozbawiając go prawa do emocji. Ale to czyni go osoba szczęśliwy i harmonijny?
Dlatego też, jeśli czujesz, że masz zamiar „wrzenia” - szczerze i spokojnie, jeśli to możliwe powiadomić swoje dziecko: „Byłem zły, a wkrótce zaczną się kłócić”. Cóż, jeśli nadal nie może pomóc wystrzelił w górę, nie bój się prosić o przebaczenie od dziecka. To nie będzie zawiedziony swoją wiarygodność, a wręcz przeciwnie - tak miękisz zobaczy, że jesteś w stanie przyznać się do winy i naprawić swoje błędy, a będzie jeszcze bardziej wiarygodne. Chroń siebie i swoich dzieci!
I pamiętaj, aby zapytać, 3 tajniki skarcić, ale nie upokarzać dziecko.
