Jak często można teraz spotkać kobiety, które gorzko wzdychają, uświadamiając sobie, że ich ukochani, słodcy synowie wyrośli na tak nieodpowiedzialnych mężczyzn. Chwytają się za głowy, zdając sobie sprawę, że ich synom zupełnie nie jest znane słowo niezależność, są jakoś słabi, miękcy, czuli. Tak, poślubisz taką osobę i na pewno nie poczujesz się chroniony.
Ale powiem wszystkim tym wzdychającym mumiom, że jesteś winien wszystkiego! Sam zamieniasz swoich synów w maminsynki, a wtedy nie rozumiesz, dlaczego są tak nieodpowiedzialni. Wydmuchujesz z nich drobinki kurzu przez całe dzieciństwo, a potem chcesz, żeby natychmiast się zmieniły? Czy potrzebujesz synów obok siebie, aby byli biali i puszyści, słabi i posłuszni, a mężczyźni poza domem? To się nie stanie!
Ostatnio widziałem takie zdjęcie na ulicy. Starsza kobieta idzie, ciągnąc za sobą ciężkie torby, wzdycha, ledwo się porusza, ale pędzi. Było mi jej tak żal, więc podszedłem i zaoferowałem jej pomoc, pytając, czy naprawdę nie ma pomocników. A ona spokojnie odpowiedziała, że ma dwóch synów poniżej 30 roku życia, którzy są teraz bardzo zajęci przy swoich komputerach. I nie, nie pracują dla nich, ale bawią się. Mama przyniesie do domu torby z jedzeniem, potem zejdą z monitorów, aby sprawdzić, czy przynieśli pyszne jedzenie.
A najbardziej ukochanym marzeniem tej kobiety jest to, aby jej mokasyny jak najszybciej wyszły za mąż i odeszły od niej. Nie ma z nich sensu, stali się nieodpowiedzialni, w niczym nie pomagają, nie działają. A ta niedoszła matka jest zupełnie nieświadoma swojej winy. Ona sama zamieniła swoich synów w takie maminsynki. I wcale nie rozumie, że teraz może zrujnować życie innym, bo kiedyś ta dwójka się pobierze, a nawet wtedy ich żony będą cierpieć. Mama nie nauczyła synów szacunku i miłości do kobiety, a wtedy i tak wszędzie będzie narzekać, że jej synowe nie dbają należycie o jej krew.
Pamiętam, jak jedna z koleżanek powiedziała mi, jak pierze skarpetki za dorastającymi chłopcami i sama je wiesza. Powiedziała, że nie umieją z nią gotować, nie potrafią nawet smażyć jajek i gotować pierogów. Kto jest za to winny? W końcu sama matka ustawia się jako kucharka, sprzątaczka, personel serwisowy. Ona sama inspiruje swoich synów, że gotowanie, sprzątanie, prasowanie, pranie - to wszystko nie jest męska sprawa. A co jest męskie? Idziesz na wojnę na swoim komputerze?
A jeśli od najmłodszych lat traktujesz swojego syna jak mężczyznę? Wtedy przecież naprawdę będzie mógł zrozumieć, że matka nie jest jakąś służącą, ale najbliższą i najdroższą osobą, którą trzeba szanować, kochać i doceniać!
Zdarza się też, że matka bardzo boi się utraty syna. Cóż, jakby się ożenił i mógł od niej odlecieć. Potem pozwala mu mieszkać z nią w tym samym mieszkaniu z żoną. A ona początkowo wiąże go ze sobą, od dzieciństwa tłumi w nim męską zasadę, nie pozwala mu się rozwijać. A potem wprowadzi do domu tak potężną kobietę, która będzie go kontrolowała we wszystkim. Jest przyzwyczajony do tego, że wszyscy dla niego robią, bo on sam nic nie może!
Matki wychowują własnych synów, by byli nieodpowiedzialni. Pozbawiają je wyboru, zaszczepiają brak inicjatywy, słaby charakter i lenistwo. Wtedy dorastający syn albo dorasta bez dążenia do zdobycia czegoś i osiągnięcia czegoś, albo staje się agresywny i niegrzeczny, aby móc oprzeć się matce. Pierwsza opcja to syn i mamuśka, druga to mizogin i tyran.
Co robić?
Przestań protekcjonalny! Pozwól sobie samodzielnie doskonalić swoją niezależność. Nigdy nie gaś niezależności swojego dziecka. Jeśli chłopiec mówi: „ja sam”, to jego prawo, niech to zrobi, niech się uczy.
Czy mamy mogą poświęcić więcej czasu sobie i innym członkom rodziny? Zwracaj większą uwagę na swoje córki, mężów, dbaj o swój wygląd, robisz swoje ulubione zajęcia? Idź za przykładem zwierząt! Opiekują się potomstwem tylko do pewnego wieku, uczą dzieci niezbędnych umiejętności, a następnie uwalniają je z „rodzinnego gniazda”!
Oryginalny artykuł znajduje się tutaj: https://kabluk.me/psihologija/kak-materi-sobstvennymi-rukami-prevrashhajut-synovej-v-bezotvetstvennyh.htmja
