Temat jest ostatnio bardzo powszechny. Na początku dużo mówiło się o toksycznych matkach, o tym, że wychowują dzieci w niewłaściwy sposób. Następnie o matkach, które są nadopiekuńcze, z powodu których znowu cierpią „biedne” dzieci. Teraz ludzie zaczęli rozmawiać o niewdzięcznych dzieciach, którym rodzice dali z siebie wszystko, a teraz poświęcają im tak mało czasu.
Luda ma właśnie taką sytuację. Matka wielokrotnie pytała ją: dlaczego jej opieka się nie opłaciła, co zrobiła źle, że teraz dorosła córka traktuje ją tak lekceważąco i rzadko ją odwiedza? Teraz wszyscy przyjaciele matki Ludmiły również wzruszają ramionami, nie rozumiejąc, dlaczego tak kochająca matka miała niewdzięczną i zbyt samolubną córkę! Ale czy tak jest naprawdę? Może to mit stworzony przez starych ludzi z nudów?
Luda jest z pewnością bardzo wdzięczna mamie. Za niesamowitą troskę, uczucie, za nieprzespane noce, które spędzała przy łóżku podczas choroby. Jest jej wdzięczna za przyjaźń, za wsparcie, za przewodnictwo w tych momentach, kiedy coś nie wyszło dla Ludu. Jest wdzięczna, że zawsze mogła podzielić się swoimi sekretami z matką, dlatego udzielała cennych rad, starała się zrozumieć córkę, była po jej stronie. Jest bardzo wdzięczna matce...
Luda oczywiście chciałaby w całości odwdzięczyć się matce za wszystko, co dała im z bratem. Tak, robiła to sama, dopóki nie miała własnej rodziny. Stało się to trzy lata temu. Luda poznała oczywiście swojego przyszłego męża, przedstawiła go swojej matce, która jak zawsze zaakceptowała i zatwierdziła wybór córki. Potem na ślubie urodziła się Alinka, a Luda zaczęła poświęcać więcej czasu córce i pracy, którą niedawno wycofała z urlopu macierzyńskiego.
Niestety teraz dla mamy zostało bardzo mało czasu, nie ma nawet czasu, aby przyjechać na weekend. Ale Luda wciąż próbuje ją odwiedzać na krótki czas kilka razy w miesiącu, zaprasza ją do odwiedzenia, często dzwoni. Ale moja mama nadal jest obraźliwa, jest pewna, że jej córka wymieniła ją na nowych członków rodziny. Mówi, że całe życie poświęciła swoim dzieciom, a teraz mieszka sama w pustym mieszkaniu, którego nikomu nie potrzeba.
A Luda chciałaby mieć więcej czasu, żeby po prostu porozmawiać z matką, nawet jeśli o niczym. Ale fizycznie nie udaje jej się tego zrobić. Próbuje przekazać to matce, ale lekceważy to, znowu obraża się i nazywa córkę bezduszną i niewdzięczną. Kobieta nie wie już, co robić. Jakoś źle jest zabierać matkę do swojego pokoju w pokoju jednoosobowym, pojawiła się kwestia przeniesienia do niej całej rodziny, ale matka mówi, że potrzebuje więcej ciszy, ale z małym dzieckiem to niemożliwe. Jej zdaniem prawdopodobnie Luda musi opuścić swoje dziecko i męża i wrócić do niej na zawsze?
Luda pomyślała nawet, żeby przedstawić matkę jakiemuś mężczyźnie. I co, matka koleżanki, po sześćdziesiątce, wyszła za mąż i wyjechała z mężem na miesiąc miodowy! Problem polega jednak na tym, że jej matka ma konserwatywne poglądy, nie połączy z nikim swojego losu, nie będzie siedziała na portalach randkowych, a o wszystkich znanych jej mężczyznach mówi niepochlebnie.
Co powiecie, drodzy czytelnicy? Jaką radę możesz dać bohaterce? Czy naprawdę jest niewdzięczną córką, czy jej matka jest naprawdę samolubną osobą? Jak znaleźć kompromis, aby wszyscy czuli się dobrze? Chętnie poznam Twoją opinię w komentarzach!
Oryginalny artykuł znajduje się tutaj: https://kabluk.me/psihologija/neblagodarnaya-doch-ili-egoistichnaya-mama.html
