Mam dość słuchania opowieści o tym, jak dobrze żyli ludzie w ZSRR. Że teraz jest kompletna dewastacja, ale wtedy było znacznie lepiej. Osobiście nic nie mogę powiedzieć, bo byłam mała. Dlatego musiałem zagłębić się w informacje, aby zrozumieć, czy naprawdę wszystko było tak bezchmurne w odległych czasach sowieckich. Starsze pokolenie twierdzi, że w ZSRR wszystkiego zawsze mieli dość, że byli pewni swojej przyszłości. Czy to naprawdę?
Przyjrzyjmy się najczęstszym kontrowersyjnym wypowiedziom na temat życia w ZSRR.
Towary sowieckie są najlepsze
Najsmaczniejsze były lody i nie było rozbiórki butów ani ubrań. Tak mówią ci, którzy lubią nostalgię za czasami sowieckimi. Nie będę się spierał z naturalnością i doskonałym smakiem sowieckiego jedzenia, ale co do ubioru... Zwykli obywatele oczywiście lubili wszystko, co zagraniczne. Chociaż było to drogie, próbowali wykradać zagraniczne meble, naczynia, ubrania.
Ludzie gotowi byli gonić za importowanymi towarami, stać za nimi w kolejce i wielokrotnie przepłacać. Jeśli komuś udało się wyjechać do kraju kapitalistycznego, to oszczędzał na wszystkim, żeby stamtąd przynajmniej przywieźć.
Dlaczego więc mówi się, że towary sowieckie były lepsze? Które? Ważenie dyktafonów, które cały czas żuły taśmę? A może chyba telewizory, dzięki którym pojawiła się duża liczba warsztatów telewizyjnych? Myślę więc, że jest kwestią sporną, czy sprawy w ZSRR były najlepsze.
Nie było bogatych i biednych, wszyscy byli równi
Otóż państwo nie zaspokajało potrzeb absolutnie każdego obywatela kraju. Poziom życia robotników przemysłowych był znacznie wyższy niż innych. Wynagrodzenia różniły się w zależności od regionu i wielkości miasta.
Owszem, nawet najskromniejsze wynagrodzenie wystarczyło na zakup standardowego zestawu produktów i artykułów gospodarstwa domowego, ale wcześniej po prostu nie było na co wydawać! Ale żeby dostać kawałek ziemi lub samochód, trzeba było stać w kolejce przez wiele lat. Jeśli pracownik przedsiębiorstwa otrzymywał mieszkanie, był mu w ten sposób przydzielony. Wszystkie nagromadzenia ludzi spłonęły podczas pierestrojki... Zabawa oczywiście...
Nie można było rozwinąć kariery
A co do niemożności zbudowania kariery, to jest prawdziwe kłamstwo. Oczywiste jest, że jeśli nie jesteś członkiem partii, nie możesz wskoczyć na sam szczyt. Ale mimo wszystko w elicie kierowniczej byli ludzie ze zwykłych rodzin. Postacie kultury i nauki torowały sobie drogę na własną rękę.
Poziom edukacji był wystarczająco dobry! Dlatego też dzieci wykonywały wówczas bardziej wykwalifikowaną pracę niż ich rodzice i zajmowały wysokie miejsca w hierarchii społecznej. Tak więc, nawet jeśli ktoś nie chciał uczestniczyć w życiu politycznym kraju, mógł i tak zbudować dobrą karierę.
Medycyna radziecka była najlepsza
Już we wczesnym ZSRR obowiązywał przyspieszony reżim szkolenia pracowników służby zdrowia, promocja higieny, szczepienia – i można powiedzieć, że dzięki temu udało się pokonać wiele chorób tamtych czasów. Wydłużyła się średnia długość życia, spadła śmiertelność niemowląt.
Pod względem liczby pracowników służby zdrowia na mieszkańca, na przykład, w latach 50. ZSRR zajmował pierwsze miejsce. Ale lekarze mieli niskie kwalifikacje, sprzęt był stary, a niektóre nowe metody i technologie leczenia pojawiły się wyłącznie dzięki samorodkom tamtych czasów.
Płace pracowników medycznych były niskie, co nie motywowało ich do podnoszenia kwalifikacji, dalszego studiowania i zdobywania większej wiedzy. Otóż to!
Nauka i edukacja
ZSRR był rzeczywiście jednym z pierwszych w dziedzinie fizyki i matematyki. W przeciwnym razie niemożliwe jest stanie się kosmosem i potęgą jądrową. Nowe odkrycia dokonały ponownie samorodki, które pokochały swoją pracę. A rozwój nauki był bardzo utrudniony: dyskryminacja narodowa, opór ze strony pracowników partyjnych, opóźnienia administracyjne. Na przykład w latach 30-tych taka nauka jak genetyka została odrzucona z powodu kilku wybitnych naukowców.
Dzieci ZSRR umiały pisać poprawnie, wcześnie zaczęły czytać i liczyły nawet bez kalkulatora. Nie mogli jednak zapoznać się z twórczością wielu utalentowanych poetów i pisarzy, gdyby były one sprzeczne z ideologią państwa. Również w historii wiele faktów pomijano, ukrywano je. Można powiedzieć, że naród radziecki uczono tylko rzeczy „poprawnych” i nie mógł mieć innego zdania. Musiałeś także znać historię Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, w przeciwnym razie, nawet jeśli jesteś obiecującym naukowcem, nie możesz zbudować kariery.
Myślę, że pamiętając ZSRR, ludzie mówią jakoś zbyt jednostronnie. I było wiele dobrych i złych. Wszystko nie było proste, lekkie i beztroskie. Co o tym myślisz?
Oryginalny artykuł znajduje się tutaj: https://kabluk.me/poleznoe/dejstvitelno-li-v-sssr-tak-horosho-bylo-zhit.html
