Jak gra kałamarnic wpływa na dzieci

Serial „Squid Game” stał się prawdziwą sensacją tej jesieni. Pod względem wyświetleń zajął pierwsze miejsce na platformie Netflix. Co więcej, pokazywane w nim gry survivalowe cieszyły nie tylko dorosłych odbiorców w wieku 18+, dla których seria była przeznaczona, ale także dzieci.

Niektórym udało się obejrzeć „kałamarnicę” na tablecie starszego brata, kogoś porwała interaktywna gra oparta na fabule „Gry kałamarnic”. I wiele ich obudów komputerowych zostało już ostemplowanych. Ogólnie rzecz biorąc, macki „kałamarnicy” zdołały przeniknąć życie nie tylko nastolatków, ale także młodszych uczniów. Jak niebezpieczne mogą być? Jak pokaz mody wpływa na dzieci? Rozmawialiśmy o tym z psychologiem. Olga Perekopayko.

Jak Gra Squid wpływa na dzieci?

Olga Perekopayko skupia się na tym, że „Gra w kalmary” nie jest ani pierwszą, ani ostatnią serią opartą na grach survivalowych. Więc ostatnio dokonaliśmy selekcji

filmy o podobnej fabule. Ponadto wśród dziecięcych gier komputerowych nie brakuje też opowieści grozy, w których jest dużo agresji i „krwi”.

„Podczas gry komputerowej dzieci doświadczają różnych emocji, a nagromadzona agresja się wylewa. Dodatkowo rozwija się koncentracja uwagi, a często są to gry zespołowe. Nie można więc powiedzieć, że wszyscy „strzelcy” są czystym złem”,

- mówi psycholog.

Dzwonek alarmowy, który mówi, że zabawa w „kałamarnicę” lub kogoś innego negatywnie wpływa na dziecko, zdaniem eksperta, polega na tym, że zaczyna poświęcać sen na rzecz zabawy.

„Dzieci mogą grać do drugiej lub trzeciej nad ranem, a to już jest złe. Bo pełny 8-godzinny sen to podstawa zdrowia psychicznego każdego człowieka – komentuje Olga Perekopayko. - Swoją drogą, jeśli chodzi o Grę Kałamarnicę, jest wiele jaskrawych kolorów, wiele scen przemocy, które pobudza układ nerwowy dziecka, a potem źle zasypia, co może negatywnie wpłynąć na jego generała stan: schorzenie ".

Ekspert radzi również zwrócić uwagę, jak zmieniło się zachowanie dziecka po obejrzeniu serialu lub gry opartej na jego fabule.

„Każdy rodzic zna swoje dziecko. A jeśli zaczął dostrzegać u niego niezwykłe objawy, kiedy dziecko zaczyna na przykład reagować w jakiś sposób zbyt agresywnie, na przykład trzeba na to zwrócić uwagę ”,

– wyjaśnia Olga Perekopayko.

Jeśli dziecko zaczyna naśladować bohatera serialu lub gry, na przykład prosi o kupienie tych samych białych wsuwanych trampek lub garnituru, ważne jest, aby dowiedzieć się, dlaczego ten konkretny bohater mu się podoba – radzi ekspert. Ważne jest, aby porozmawiać, znaleźć przyczynę, ponieważ często sami rodzice się zastanawiają. Na przykład nie zawsze dziecko dziedziczy agresywny charakter, mówi, że samo jest agresywne.

„Może coś się wydarzyło w jego szkole i chce mieć takie cechy, aby na przykład się chronić”

– wyjaśnia ekspert. Według niej, program telewizyjny lub gra komputerowa może być dobrą diagnostyką.

Czy dzieciom należy zabronić oglądania gry w kalmary?

Zdaniem Olgi Perekopayko nie ma to sensu.

„Co półtora roku pojawia się tu coś. Ten „Błękitny wieloryb”, potem „Sowa”, teraz jest „Gra w kałamarnicę”. Nie możesz się uratować od wszystkiego. Nie da się całkowicie uchronić dziecka przed wszystkimi przejawami tego świata. Dlatego ważne jest, aby nauczyć go krytycznego myślenia”,

- uważa ekspert.

Na przykład warto powiedzieć dziecku, że takie filmy są opracowywane przez psychologów, którzy rozumieją, które punkty należy nacisnąć, aby „zahaczyć” dzieci.

„Ważne jest, aby wyjaśnić, że zarabia się na tym dużo pieniędzy. A kiedy mówisz dzieciom, że są manipulowane, że ludzie bogacą się własnym kosztem, zaczynają patrzeć na wiele rzeczy w zupełnie inny sposób ”

- mówi Olga Perekopayko.

Porady psychologa Svetlany Royz

Na swojej stronie na Facebooku słynna psycholog dziecięcy Svetlana Royz podzieliła się również swoimi przemyśleniami dla rodziców na temat gry w kalmary.

1. Blokowanie i ignorowanie nie zadziała.

Podstawową zasadą jest to, że nie możemy niczego zabronić ani wycofać, nie dając czegoś w zamian.

2. Jeśli „coś” się zamanifestowało, ważne jest, abyśmy komunikowali się bezpośrednio z tym. Nazwij, omów. Jeśli jest jakaś reakcja, to znaczy, że ta seria „wpadła” na jakąś ważną potrzebę dzieci. Przynajmniej dla nas ważne jest rozpoznanie tej potrzeby.

3. Ważne jest, abyśmy sami oglądali serial, aby zrozumieć, w co zaangażowane są dzieci. Być może, jeśli już oglądają, lub rozmawiają o tym, co oglądają ich znajomi, popatrz z nimi – aby natychmiast śledzić reakcje, zastanowić się, udzielić wyjaśnień i wsparcia.

Jeśli dowiemy się, że serial oglądają nastolatki, to jest to powód, aby o tym porozmawiać.

4. Ważne jest, aby wybrać ton rozmowy – zdecydowanie nie powinno to być moralizatorskie.

Najlepiej zaoferuj nastolatkom dyskusję (cenią dyskusję, włączenie i szacunek).

Możesz zasugerować zastanowienie się nad naturą gry i uzależnienia od hazardu, pułapek dopaminowych, poszukać w serialach (w reklamach, filmach politycznych) oznak manipulacji.

• Dlaczego bohaterowie są zaangażowani w grę?
• Ile jesteśmy gotowi zapłacić za zwycięstwo? A czym zapłacili bohaterowie serialu? (I bohaterowie powieści, które czytają dzieci).
• a co zrobię dla wygranej, czym jestem w sytuacjach ekstremalnych
• Czy w serialu występuje jednoznacznie pozytywna i negatywna postać?

Ważne jest, aby rozmawiać z nastolatkami o dylematach moralnych / etycznych. (a ten temat można myśleć w kontekście bezpieczeństwa - jeśli mówię o moim przyjacielu grającym w niebezpieczną grę, czy to zdrada czy troska? i tak dalej)

Przenosimy więc temat z płaszczyzny emocjonalnej na intelektualną, świadomą.

Ciekawe będzie również dla Ciebie przeczytanie:

Naukowcy znajdują nieoczekiwany związek między grami komputerowymi a inteligencją

Gry komputerowe dla dzieci: plusy i minusy