Wczoraj Ancha Baranova opublikowała artykuł o kamieniach w woreczku żółciowym oraz o tym, jak skutecznie zostały one rozpuszczone i zapobiegły ich powstawaniu trochę Koreańczyków.
Dlatego Ancha uważa, że ludzie powinni biegać od chirurga do gastroenterologa, aby powoli rozpuszczać kamienie kwasem ursodeoksycholowym.
W rzeczywistości bardzo często to podejście działa. Ale Ancha zupełnie na próżno sugeruje szukanie drugiej opinii, uciekając od chirurga do gastroenterologa. Faktem jest, że w tej kwestii są dwa bardzo ważne niuanse: czas i rak. Wyjaśniam.
Czas
Kwas ursodeoksycholowy faktycznie rozpuszcza kamienie żółciowe. Nie zawsze to działa, ale jeśli kamień wygląda na miękki i ma mniej niż 2 centymetry, to z prawdopodobieństwem 50% można go stopniowo rozpuszczać.
W rzeczywistości kamienie żółciowe rozpuszczają się od środka. Oznacza to, że jeśli wokół kamienia znajduje się „łuska” wapnia, to do samego końca te kontury kamienia będą widoczne na USG lub na zdjęciu rentgenowskim. Lata mijają, człowiek uporczywie rozpuszcza kamień, ale na zewnątrz nic się w kamieniu nie zmienia. A potem, w jednej pięknej chwili, łuska kruszy się i kamienia już nie ma.
W najkorzystniejszych warunkach kamień rozpuszcza się w tempie około 1 milimetra na miesiąc. To jest kamień centymetrowy rok się rozpuści.
Jeśli dana osoba ma motywację, może przez lata rozpuszczać swoje kamienie (niektórzy robią to od ponad 10 lat). Jest to pod warunkiem, że nie miał jeszcze ciężkiej kolki żółciowej, z powodu której był już hospitalizowany. Bo za rok, dwa lub trzy taki biedak na pewno znowu zakleszczy kamień. I możesz nawet z tego umrzeć. To pierwsza chwila.
Rak pęcherzyka żółciowego
Drugi punkt związany jest z rakiem pęcherzyka żółciowego. Ten guz jest rzadki, ale często powoduje śmierć. Oznacza to, że bardzo trudno jest zauważyć ten nowotwór na takim etapie, aby można było uratować osobę.
Kamienie są uważane za jedną z najważniejszych przyczyn rozwoju raka pęcherzyka żółciowego. Przez lata lub dekady szorują wnętrze pęcherzyka żółciowego swoją chropowatą powierzchnią, z czego w pęcherzu wyrasta guz.
Im większy kamień, tym większe ryzyko zachorowania na raka pęcherzyka żółciowego. Kamień większy niż 3 centymetry wywoła raka 10 razy szybciej niż kamień mniejszy niż 1 centymetr.
W tym przypadku wszystko jest bardzo surowe, a bieganie po drugiej opinii jest co najmniej dziwne. Ponieważ możesz umrzeć.
Jeśli ryzyko zachorowania na raka jest wysokie, chirurg bez wahania odetnie woreczek żółciowy.
Na wysokie ryzyko wskazują:
- Duży kamień (szczególnie ponad 3 centymetry).
- Polipy w woreczku żółciowym (omówiliśmy je z tobą).
- Porcelanowy woreczek żółciowy (wtedy wapń odkłada się w ścianie pęcherzyka żółciowego).
- Kiedy przewód trzustkowy i przewód żółciowy wspólny łączą się w jedno łóżko.
Krótko mówiąc
Rak pęcherzyka żółciowego występuje rzadko. Dzięki temu wiele osób bawi się latami, rozpuszczając dla siebie kamienie. Ale statystyki są bardzo uparte, niektórzy z tych ludzi będą mieli pecha i umrą na raka. Więc logiczne byłoby nie uciekać od chirurga, ale robić to, co mówi. Cóż, to jest, jeśli jesteś przyjacielem logiki.
Powyżej w tekście znajdują się linki do moich artykułów na temat kamieni żółciowych. Przeczytaj to. Jest wiele ciekawych rzeczy.
