Śmierć Jema złamała Asly'ego. Dla niej był nie tylko bratem, ale także ojcem i przyjacielem. Asla nie miała przed bratem tajemnic. Ale tylko do chwili, gdy Ferhat stanął jej na drodze.
Z biegiem czasu Asli zakochała się w Ferhat. Jem, próbując uratować siostrę przed okrutnym światem, w którym żyje jej mąż, próbował zabrać siostrę. Ale Asli nie poszedł z nim. Teraz należała do świata Ferhat.
Ale kiedy jej brat odszedł, Asly pomyślała o tym, co by się stało, gdyby go posłuchała i odeszła z nim. Może Jem by żył.
Asly dręczyła myśl, kto odważył się zastrzelić Jema. Kto odebrał mu życie. I bardzo szybko sama odgadła wszystko.
Schodząc do salonu, Asli wpadł na Dzhunyta. Facet tak bardzo wierzył w swoją bezkarność, że popełnił poważny błąd. Położył pistolet na półce w salonie iz entuzjazmem zaczął opowiadać Asly, jak on i jej mąż doskonale pracowali. On i Ferhat wykończyli Shahina Jilala i zdołali uciec żywcem z domu pełnego strażników. Mówiąc to wszystko, Dzhunyt pomacał w dłoniach pudełko cukierków.
Asli słuchała faceta, a w jej głowie, jak puzzle, jeden po drugim, uformował się obraz.
Dźwięk lizaków był jej boleśnie znajomy. Kiedy ona i Ozgur zostali porwani i zabrani do magazynu z zawiązanymi oczami, usłyszała ten dźwięk w samochodzie. Wtedy Asli przypomniała sobie, że Yigit powiedział jej, że Shahin i Jem zostali zastrzeleni z tego samego pistoletu. Ferhat strzelił do Shahina, ale obok niego był tylko Djuneit. Asli zdała sobie sprawę, że zabójca jej brata stoi przed nią.
Asli bez słowa wziął pistolet leżący na półce i patrząc na Juneitę spojrzeniem pełnym nienawiści, strzelił.
Człowiek, który zawsze ratował ludzi, przywracał ich do życia, w tym momencie postanowił to odebrać.
Junate miał szczęście. Z braku doświadczenia Asli nie zabił drania, a jedynie zranił go w ramię.
W tym samym czasie Ferhat i Abidin poznali imię zdrajcy. Ten, który go porwał Asly i jego siostrzeniec, ten, który zabił komisarza. To był Djuneit.
Ferhat nie miał zamiaru wybaczyć takiemu draniu i postanowił go znaleźć.
Dzhuneytu zdołał uciec, ale zrozumiał, że bez pomocy z zewnątrz nie opuści rezydencji żywy. Dzhuneyt postanowił trochę posiedzieć, dopóki „hype” w domu nie ucichnie. Ale w tym domu nie miał sojuszników. Ale byli tacy, którzy bali się, że Djuneit przemówi. Musieli więc pomóc temu draniu wydostać się z rezydencji. A to byli Gulsum i Namyk.
