W jakim wieku i dlaczego musisz pokazywać swoje dziecko logopedzie

Logopeda uważany jest za specjalistę ds. Dzieci w wieku przedszkolnym i podstawowym. Dlatego do momentu, gdy dziecko osiągnie wiek 3-4 lat, wielu rodziców nawet nie myśli o tym, że można to (lub nawet jest to bardziej konieczne) pokazać logopedzie. Tymczasem nawet najmniejsze dzieci potrzebują czasem wsparcia w rozwoju mowy. Im szybciej to zaczniesz, tym większe szanse, że dziecko nie będzie miało problemów z mową w przyszłości. O tym, kiedy iz jakich powodów należy pokazać dziecko logopedzie, rozmawialiśmy z logopedą, założycielem szkoły logopedycznej dla dzieci LogoClub Alena King.

Nawet jeśli matka dziecka martwi się jakimiś dzwonkami alarmowymi, z pewnością będą świadkami mitycznych skoków rozwoju mowy w jej otoczeniu. „Milczałem do trzech lat, potem zacząłem mówić zdaniami”, „w ogóle się nie zakrztusiliśmy, słowa przyszły od razu” lub „moje też zamilkły na miesiąc, a potem wdałem się w rozmowę ”. Wszystkie te mity często mylą rodziców i tęsknią za momentem, w którym dziecko naprawdę potrzebuje specjalisty. Na naszą prośbę Alena Korol podkreśliła podstawowe normy

rozwój mowy u niemowląt, aby matki, obserwując dzieci, kierowały się jasnymi kryteriami.

Normy rozwoju mowy dziecka w wieku od 0 do 3 lat

2 do 4 miesięcy. Trening artykulacji lub okres buczenia. Dziecko leżące na plecach wydaje różne dźwięki (agu, aku), odwraca głowę w kierunku obcych dźwięków.

4 do 6-7 miesięcy. Trening na aparacie artykulacyjnym lub okres gaworzenia (powtarzanie sylab). „Dziecko obserwując dorosłego powtarza zamykanie ust i wymawia swoje pierwsze wargowe dźwięki„ M ”,„ P ”,„ B ”. Stąd pochodzą mama, tata i baba. To nie są jeszcze świadome słowa, jak chcieliby wierzyć rodzice. Ale to jest bardzo ważny etap w rozwoju mowy ”- podkreśla Alena Korol.

Do 12 miesięcy. W słowniku dziecka pojawiają się pierwsze świadome słowa (mama, tata, baba, dawaj), onomatopea (tik-tak, mu, bang) oraz dźwięki wyrażające emocje.

1 do 1,8 roku. Dziecko zaczyna „nabierać” słownictwo, potrafi wymawiać do 10 słów, łączyć je w proste zdanie. Jednocześnie słownictwo dziecka musi stale rosnąć.

Od 1,8 do 2 lat. Słownictwo dziecka to około 50 słów. Pojawiają się pierwsze frazy: „napijmy się”, „chodźmy na spacer”, „włącz kreskówkę”, „nie chcę jeść bubu”. „Wyrażenia mogą składać się nawet z dwóch słów, ale muszą się pojawić. Jeśli ich tam nie ma, jest to powód, aby obserwować dziecko - radzi Alena King. - Najdłużej mama może czekać na pojawienie się pierwszych fraz do 2,5 roku. Następnie należy pokazać dziecko logopedy "

Od 2 do 3 lat. Dziecko nadaje nazwy przedmiotom, które widzi dookoła. Potrafi prowadzić prostą rozmowę, powiedzieć 2-3 krótkie zdania pod rząd. Mowa dziecka jest zrozumiała dla otaczających go osób. Również w wieku do trzech lat powinno ustąpić ogólne złagodzenie mowy dziecka (tzw. Seplenienie). „W tym wieku u dziecka mogą być nieobecne tylko dźwięki późnej ontogenezy. Są to syczenie „Ш”, „Ж”, „Ч”, „Щ”, dźwięk „L” i „R”. Wszystkie inne dźwięki powinny powstać u dziecka w wieku 3-3,5 lat. Na przykład brak dźwięku „K” lub „Z” nie jest już normą, a powodem wizyty kontrolnej u logopedy ”, - mówi Alena Korol.

„Jeśli poza brakiem dźwięków późnej ontogenezy rodzice nie martwią się o nic innego, dziecko zwroty, słownictwo stale rośnie, rodzice zauważają poprawną zgodność słów w rodzaju, liczbie i walizka. Jeśli dziecko nie myli miejscami sylab, może opisać temat, powtórzyć opowieść i nauczyć się wersetu - wymienia Alena Korol. - W takim przypadku możesz przyjść na konsultację z logopedą w celu ustawienia dźwięków po ukończeniu pięciu lat, na około rok przed szkołą. Ten czas wystarczy, aby bez wysiłku i wysiłku przekazać dziecku wszystkie brakujące dźwięki ”.

Powody wizyt u logopedy w młodym wieku

„Wszystkie normy są czysto indywidualne. Jeśli dziecko nie mówi w wieku dwóch lat, nie oznacza to, że ma jakiekolwiek opóźnienia w rozwoju mowy. Jednak nie powinna tego potwierdzić babcia lub przyjaciel, ale wykwalifikowany specjalista. Ponadto każda norma ma górną granicę, a sama rozbieżność do tej granicy powinna już skłonić rodziców do wczesnej diagnozy ”,

- mówi Alena Korol. Dla naszych czytelników ekspert podkreślił 5 powody lub znaczniki, co może wskazywać na występowanie u dziecka pewnych problemów.

Powód 1. Brak buczenia i bełkotu.

To dwa bardzo ważne etapy rozwoju mowy dziecka. Jeśli choćby jeden z nich został z jakiegoś powodu pominięty, może to wskazywać na podstawowe upośledzenie rozwoju dziecka. Albo zdarza się, że stan psychofizyczny dziecka jest normalny, ale np. Aparat artykulacyjny nie został przeszkolony. Wtedy w przyszłości dziecko może nie mieć językowego dźwięku „K” - zamiast słowa „owsianka” pojawi się „asha” lub „tasha”.

Powód 2. Przerwy w rozwoju mowy.

Okres rozwoju mowy dziecka nie powinien być przerywany na dłuższy czas, ani przed, ani po roku. Nie powinno być tak, że dziecko paplało, a potem zamilkło na miesiąc lub dwa. To najbardziej niepokojące sygnały, które nawet w okresie buczenia czy bełkotu powinny zmusić rodziców do zwrócenia się do specjalisty. Przez około rok aktywność mowy dziecka może się zmniejszać, ponieważ w tym okresie następuje zrozumienie i korelacja słowa z obrazem obiektu. To jest wariant normy. Ale dziecko nie powinno całkowicie się zamykać.

Powód 3. Brak umiejętności komunikacyjnych.

Od roku rodzice powinni zwracać uwagę na komunikację jako ważny element rozwoju mowy. Umiejętności komunikacyjne obejmują reakcję na imię, spojrzenie (kontakt wzrokowy), wspólną uwagę (kiedy dziecko przynosi mamie zabawkę i chce, aby mama spojrzała na tę motywację dla dziecka rzecz). Czasami matki są szczęśliwe, że dziecko może toczyć samochód tam iz powrotem przez półtorej godziny. W rzeczywistości może to oznaczać osłabienie umiejętności komunikacyjnych. Jeśli dziecko nie reaguje na imię, nie utrzymuje kontaktu wzrokowego, nie wymaga podzielności uwagi, jeśli go charakteryzuje stereotypowe działania - bieganie w kółko, toczenie przedmiotów z pudełka na pudełko lub toczenie samochodu w przód iw tył długi czas. Są to sygnały, które mogą wskazywać na zaburzenie ze spektrum autyzmu.

Powód 4. Brak słuchu fonemicznego

Słuch fonemiczny to zdolność mózgu do słyszenia i rozróżniania dźwięków języka ojczystego (fonemów). Oznacza również rozumienie początku i końca słowa, zdolność dziecka do wstawiania pauz między słowami. Zwykle u dzieci w wieku dwóch lat powstaje już słuch fonemiczny. Oznacza to, że dziecko w wieku dwóch lat jest w stanie usłyszeć i rozpoznać wszystkie dźwięki swojego języka ojczystego. Jeśli tak nie jest, to w przyszłości dziecko może mieć problemy z wymową dźwięków. Badanie słuchu fonemicznego jest bardzo proste: baw się z dzieckiem w „polowaniu na dźwięki”. Poproś go, aby klasnął w dłonie, jeśli usłyszy określony dźwięk w wypowiadanych słowach. Graj w takie polowanie przez tydzień lub dwa, stopniowo przechodząc przez wszystkie dźwięki swojego ojczystego języka.

Nie każdy logopeda jest odpowiedni dla niemowląt

Jeśli widzisz, że naprawdę istnieje potrzeba skonsultowania się ze specjalistą, pamiętaj, aby wziąć pod uwagę jeden ważny niuans.

„Odnosząc się do konsultacji z małymi dziećmi, bardzo ważne jest, aby zapytać logopedy, czy specjalizuje się w pracy z małymi dziećmi. Od tego zależy bezpośrednio jakość usługi, którą otrzymujesz. Często logopedzi wybierają swoją specjalizację (na przykład masaż logopedyczny, logopeda-zaikolog). Oznacza to, że mają podstawowe koncepcje pracy z dziećmi w każdym wieku, ale mają większą wiedzę i doświadczenie w określonej dziedzinie. W takim przypadku fundamentalne znaczenie ma znalezienie innego specjalisty ”- podsumowuje Alena Korol.

Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:

Pięknie mówimy: kiedy i gdzie zabrać dziecko do logopedy

9 znaków, że czas zabrać dziecko do logopedy

Ukraińscy logopedzi znaleźli wyjątkowy sposób leczenia dzieci