Sama ewolucja sprawia, że stronimy od sportu - ale nie wszystko jest stracone
Profesor boso
Jesienią ukaże się w języku rosyjskim nowa książka profesora biologii ewolucyjnej z Harvardu Daniel E. Lieberman Ćwiczone. Nie wiem, jak z gracją przetłumaczyć to słowo, wydaje się, że również w wydawnictwie. Weźmy jako opcję słowo „Ćwiczone”.
Ten naukowiec jest autorem kilku najlepiej sprzedających się książek, jest znany jako profesor boso (woli biegać boso) i jako człowiek, który wyprowadził 40 koni z 53 uczestniczących w wyścig na wytrwałość w górach Arizony. Mam nadzieję, że włożył tam buty. A jednocześnie jako dziecko Lieberman był zupełnie niesportowym dzieckiem, zaczął się spóźniać i, jak twierdzi, ustanowił swój rekord prędkości, uciekając przed hieną w Kenii.
Bieg jako gwarancja przeżycia człowieka
W swojej książce Lieberman przekonująco argumentuje, że codzienna mobilność nie jest kaprysem. dietetyków i specjalistów w dziedzinie przeciwdziałania efektom starzenia, a to warunek niezbędny do dostatniego (i długiego!) życia osoba.
Nasza siła i wytrzymałość ewoluowały w trakcie ewolucji. Ci, którzy przeżyli i rozprzestrzenili swoje geny, byli tymi, którzy byli w stanie lepiej zdobyć pożywienie, mogli przemieszczać się na większe odległości i uciekać przed drapieżnikami szybciej niż ich współplemieńcy. Oznacza to, że w procesie rozwoju człowieka jako odrębnego typu trening fizyczny był powiązany z ewolucyjną zdolnością przystosowawczą i był jednym z najważniejszych czynników wpływających na przeżycie, długowieczność i zdrowie.
Ewoluowaliśmy, aby móc chodzić przez długi czas. Świadczy o tym chociażby specjalny kształt miednicy i ruchomy dolny odcinek kręgosłupa, nie mówiąc już o wydłużonych kościach piętowych i długich nogach.
W tym samym czasie ewolucyjnie, oszczędzanie energii jest nam nieodłączne. Profesor opisuje eksperyment, w wyniku którego grupa młodych mężczyzn ciężko pracujących fizycznie początkowo była bardzo dobrze odżywiona (ponad 3 tys. Osób). kalorie), następnie kalorie zostały zmniejszone o połowę. Po zrzuceniu całego możliwego tłuszczu ich ciało przeszło w tryb oszczędzania zasobów: serce skurczyło się o 30 procent mniej, liczba krwinek we krwi była zmniejszona, nawet woskowina zaczęła się zauważalnie wytwarzać mniej. A najważniejsze dla nas jest to, że ludzie ciągle leżą poza pracą, nawet popędy seksualne się nie udały. To sugeruje, że nasze ciała nie są skłonne do marnowania energii na niepotrzebne ruchy. Ciało nie jest tutaj naszym pomocnikiem.
Zachowaj formę bez treningu
Ale jest też dobra wiadomość.
Aby czerpać korzyści z aktywności fizycznej, Wcale nie trzeba się zabijać na siłowni i wykonywać wyczerpujących wielokilometrowych biegów.
Indianie Tarahumara (w tłumaczeniu „lekkie stopy”) mają rytuał podobny do zbiorowej modlitwy - maratony arivete (dla kobiet, 25 mil) i rarajipari (mężczyźni, 30 mil, czasem nawet 70 mil). Co więcej, ludzie biegają nie bez powodu: kobiety pchają przed siebie obręcz zakrytą tkaniną, a mężczyźni kopią drewnianą piłkę. Nocą oświetlają sobie również drogę pochodnią. Ich obciążenia są dość porównywalne z tymi, których doświadczają sportowcy IRONMAN, ale jedyna różnica polega na tym, że Hindusi nie trenują ani jednego dnia. Nie przychodzi im to nawet do głowy - biegać celowo lub wykonywać dodatkowe ruchy ciała poza zwykłą codzienną rutyną.
Po prostu ich rutyna wiąże się z mobilnością - polowaniem lub uprawą pól. Ich życie to trening.
Ciąg dalszy nastąpi...
Twój doktor Pavlova
Hormon wzrostu, który uwielbiają sportowcy: dlaczego jest potrzebny i gdzie go zdobyć
