Nawyki dzieci, które nie są tak nieszkodliwe, jak się wydaje

Powtarzające się ruchy dzieci, takie jak bicie, skręcanie guzików, zgrzytanie zębami, kręcenie włosów wokół palców, obgryzanie paznokci, są oczywiście bardzo irytujące rodzice.

Ale wielu z nich nie spieszy się, aby pokazać dziecko specjaliście, wierząc, że modne jest radzenie sobie z takim zachowaniem przez perswazję, groźby i karę. Tak jednak nie jest. Oto 6 faktów, które każdy rodzic powinien wiedzieć o powtarzalnych ruchach w dzieciństwie.

1. Obsesje mogą również objawiać się rytuałami, które są niezrozumiałe z zewnątrz i wydają się dziwne: omijanie wszystkich przeszkód tylko po lewej lub po prawej, przed otwarciem drzwi kilka razy pociągnąć za klamkę, kilkakrotnie pociągnąć przełącznik przed wyjściem z pokoju, itp.

To nie tylko dziecięce dziwactwa, ale bardzo realny znak, że nadszedł czas, aby pokazać się neurologowi i psychoterapeucie.

2. Samo dziecko nie wie, dlaczego jego rytuały są dla niego tak ważne. I wykonuje powtarzalne ruchy „automatycznie”, gdy mózg nie bierze udziału w jakimś zadaniu - na przykład picie z kubka.

W związku z tym miej nadzieję, że Twoje rozmowy z dzieckiem i prośby o przerwanie nie przyniosą efektu. Co więcej, dziecko zacznie się irytować, złościć, histeryzować. Im bardziej rodzice są poirytowani i źli, tym bardziej pogarszają problem.

Konieczna jest wizyta u psychoterapeuty, ponieważ dziecko ze swoimi nawykami może zaszkodzić jego zdrowiu, na przykład gryzie paznokcie lub rwie włosy.

3. Diagnoza może być inna, leczenie też jest indywidualne. Najczęściej są to kojące napary ziołowe, kąpiele, psychoterapia. Ważne jest, aby skonsultować się ze specjalistą, a nie samoleczenia.

4. Co zrobi lekarz? Przede wszystkim poszukaj powodów. Mogą to być wrodzone patologie, urazy, choroby ośrodkowego układu nerwowego, zaburzenia czynnościowe układu nerwowego i itp. Najczęściej jest to właśnie ostatnia opcja - czyli zespół obsesyjno-kompulsywny - i tak jest nieszkodliwy.

Jaki może być powód: brak snu, niedożywienie, skandale i trudna sytuacja emocjonalna w rodzinie, przepracowanie, naśladowanie innych dzieci.

5. Jak rodzice mogą pomóc: nie karć ani nie karć za te nawyki. Dziecko naprawdę nie może się ich tak łatwo pozbyć. Staraj się spędzać razem więcej czasu i rób to efektywnie, nie rozpraszając się przez obce sprawy.

Dostosuj klimat emocjonalny w domu - bez skandali, krzyków, gróźb i kar fizycznych, nadużyć emocjonalnych. Najlepszym sposobem na odwrócenie uwagi dziecka od obsesji jest skierowanie jego uwagi na wspólne czynności.

6. Jest traktowany. Oczywiście zdarzają się rzadkie przypadki, gdy przyczyną są nieprawidłowości genetyczne, ale wtedy powtarzające się ruchy prawdopodobnie nie są największym problemem w rodzinie. Jeśli sprawa jest zwyczajna i wszystko w głowie, to specjaliści i wsparcie rodziców zwykle pomagają sobie z tym poradzić.

Obsesje występują zwykle w wieku od 3 do 6 lat i od 8 do 11 lat. Co więcej, kiedy pojawiają się po 8 latach, zwykle same odchodzą.

Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:

• 5 sposobów, w jakie dorośli mogą radzić sobie z traumami z dzieciństwa
• 4 mity na temat psychosomatyki
• Co mówią rysunki dzieci