Jeśli dziecko przystosowało się do przedszkola, od czasu do czasu nadal protestuje i nie chce tam iść.
Jakie są przyczyny takiej nienawiści do przedszkola? Wynika to częściowo z błędów dorosłych.
1. Zbyt pochopne opłaty
Dzieci strasznie nie lubią się spieszyć, długo wybierają ubrania, chcą zjeść spokojne śniadanie. Jeśli wokół krzątają się zdenerwowani rodzice, przedszkole zaczyna kojarzyć się z troskami, nerwowością mamy i taty, skandalami związanymi z tym, że ktoś gdzieś się spóźnia.
Co robić? Zarezerwuj wystarczająco dużo czasu na przygotowanie się rano, abyś nie musiał ciągle naciskać na dziecko i stresować całej rodziny.
2. Nieregularna obecność w przedszkolu
Jeśli matka nie pracuje lub jej dziadkowie okresowo przychodzą jej z pomocą, wizyta dziecka w przedszkolu może zostać przerwana. Na przykład szkoda było się obudzić - zostawiona w domu, przyjechała babcia - zostawiona w domu. Dodaj do tego „wolne” dni, kiedy dziecko jest chore. W rezultacie całą adaptację trzeba rozpocząć niemal od początku.
Co robić? Zabierz do przedszkola codziennie z wyjątkiem choroby. Nie poddawaj się własnemu lenistwu lub dziecinnemu narzekaniu.
3. Negatywne nastawienie
Jeśli przestraszysz dziecko przedszkolem, to samo w sobie okazuje się, że nie lubi tam chodzić. Na przykład mówisz, że w ogrodzie nie będą „rozpieszczane”, że będą musiały jeść to, co podadzą, „nie będą pytać, czy chcesz, czy nie”, „nie wolno używać pieluch w ogrodzie”, „ale jak w ogrodzie będziesz bez taty i mamy ”itp. W efekcie przedszkole w wyglądzie dziecka staje się okropnym miejscem, w którym nie ma rodziców, nic Cię nie obchodzi i jest ciągle zmuszane do zrobienia czegoś, a nawet podzielenia się zabawki.
Co robić? O przedszkolu można powiedzieć tylko pozytywne rzeczy: jest dużo zabawek, zabawnych przyjaciół itp.4. Negatywne recenzje opiekunów i grupy
Jeśli z dzieckiem pozwalasz sobie źle mówić o wychowawcach, innych dzieciach i ich rodzicach - wtedy dziecko dobrze to wszystko pamięta i odnosi wrażenie, że wszyscy w ogrodzie są głupi i zły. I z łatwością może przekazać twoje słowa w przedszkolu.
Co robić? Nie wyrażaj swojego niezadowolenia w obecności dziecka.
5. Opieka „po angielsku”
Jeśli próbujesz uciec z przedszkola, aby dziecko nie widziało samego momentu wyjścia, to tylko mu to pogarszasz. Tak, być może dziecko będzie płakać, żegnając się z tobą, ale stopniowo dostosuje się do tego. A jeśli uciekniesz, wyda mu się, że zostawiłeś go na zawsze - to znacznie większy stres dla dziecka.
Co robić? Wprowadź rytuały pożegnania i powitania. Jedną, kiedy wychodzisz z ogrodu, drugą, gdy odbierasz dziecko. Ważne jest, aby robić jedno i drugie z uśmiechem, a nie z zatroskaną, czy nawet poplamioną łzami twarzą. Uśmiech matki jest dla dziecka sygnałem, że wszystko w porządku.Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:
- główne błędy rodziców podczas adaptacji dziecka do przedszkola
- kiedy dziecko po chorobie może iść do przedszkola
- 5 zasad wychowywania dzieci w przedszkolach we Francji
