Choroba władcy zmartwiła nie tylko mieszkańców haremu, ale także janczarów.
Po państwie zaczęły „krążyć” pogłoski, że władca oddał swoją duszę Allahowi, ale prawdę ukrywają przed ludem, aby zasadzić na tronie jednego z synów Sułtana Khyurrema.
Janczarowie wspierający Szehzade Mustafę zaczęli otwarcie grozić Wielkiemu Wezyrowi Rustemowi - Paszy, że gdyby nielegalnie objęli tron, to nie wybaczą.
Według Rustema - Paszy Bajazid powinien wstąpić na tron, ale tylko Khyurrem - sułtan postanowił wesprzeć swojego najstarszego syna - Szezade Selima.
Postanowiwszy, że z żalu sułtana nie może właściwie ocenić sytuacji, pasza postanawia z pomocą janczarów pozbyć się Selima, który w tym czasie został regentem państwa.
Selim nigdy nie odznaczał się odwagą i miał wiele złych nawyków, które zasłużyły na jego niechęć do ludzi.
Rustem Pasza powiedział Selimowi, że jako regent stanu udał się do korpusu janczarów i wyjaśnił im, że władca żyje i wkrótce wyzdrowieje.
Rustem Pasha był przekonany, że pojawienie się Szezade Selima w korpusie rozgniewa janczarów i bez strachu odebrać mu życie.
Mimo swego tchórzostwa Selim, aby zasłużyć na szacunek ludu, udał się jednak do janczarów, tylko oni nie są zadowoleni z wizyty Szeszzady. Sytuacja w budynku się nagrzewa.
Nurbanu, dowiedziawszy się, że Selim poszedł na pewną śmierć, prosi o pomoc Khyurrem - sułtana, ale ani sułtana, ani jej podwładni nie mogą wpłynąć na janczara i tylko Shehzade Mustafa może to zrobić.
Mustafa na prośbę władcy przyjeżdża do stolicy, a Aleksandra Anastasia Lisowska prosi go o uratowanie brata.
Pomimo tego, że bracia są w napiętym związku, Mustafa nadal udaje się do janczarów, aby uratować Selima, a on dotrzymuje kroku.
Selim jednym zdaniem wywołuje oburzenie janczarów, którzy dobywają mieczy. Ale gdy tylko Shehzade Mustafa wchodzi do korpusu, pochylają przed nim głowy.
Mustafa strofuje janczarów, że nikt nie ma prawa krzywdzić Szeszzada z dynastii osmańskiej, a potem towarzyszy mu entuzjastyczne okrzyki: „Chwała Szehzade Mustafie! Chwała przyszłemu sułtanowi! " bracia opuszczają korpus janczarów.
Selim powinien był być wdzięczny swojemu bratu za uratowanie go, jednak widział w nim zagrożenie. Widział na własne oczy miłość i posłuszeństwo janczarów do Szehzada Mustafy, dzięki czemu zdał sobie sprawę, że jego głównym przeciwnikiem o tron był jego starszy brat Mustafa.
