Meryem, straciła jedynego syna, za wszystko obwiniała Elif. Pogrążona w smutku kobieta nie mogła nawet o niej usłyszeć, ale rozumiała, że gdy tylko urodzi się dziecko, Elif i Kahraman zamieszkają w ich domu.
Meryem błagała matkę, by upewniła się, że ani Elif, ani jej dziecko nie wejdą do domu Yoruk khans.
Widząc, jak cierpi Meriem, Kamen Khanim udaje się do sułtana khanim:
- Sułtan, ślub i tak się nie odbył. Zabierz swoje córki i idź do piekła. Nie łam serca mojej córki. Elif wyrządziła tak wiele krzywdy naszej rodzinie. Taka kwota wystarczy na długi czas.
Tymi słowami Kamen khanim położył torbę z pieniędzmi u stóp sułtana i wyszedł.
Sułtan nie wiedział, co robić. Ona sama uciekłaby przed chanami Yoruk, ale Elif kocha Kahraman, więc postanawia omówić tę kwestię z córką.
Elif, uznając cel wizyty Kamena Hanıma, powiedziała:
- Nie potrzebuję ich pieniędzy. Nie zrezygnuję z Kahramana i nie stanę dwa razy na tej samej prowizji. Dopóki sam Kahraman nie każe mi odejść, nie wyjdę. Idź i daj Kamen khanim jej pieniądze.
Sułtan zwrócił pieniądze Kamen khanim, mówiąc, że teraz to nie ona, ale jej córka decyduje, co robić. I odmówi Kahramanowi tylko wtedy, gdy sam Kahraman tak powie.
Rozmowę kobiet podsłuchała Ziya Bey. Po odejściu sułtana Zia Bey rzucił się na swoją żonę, mówiąc, że jest zmęczony jej działaniami. Odtąd nie ma słowa, o wszystkim decyduje Kahraman. I niech angażuje się w macierzyństwo i nie wchodzi do dzieci. I to jest jego ostatnie ostrzeżenie.
Ale chyba że Zia Bey może powstrzymać swoją żonę. Kamen khanim nie raz naruszy zakaz męża. Szczęście jej dzieci jest najcenniejszą rzeczą na świecie.
