Po egzekucji Mustafy suwerena dręczyły wyrzuty sumienia, a pytania nieustannie wirowały w jego głowie:
- czy Mustafa był winny;
- czy mój syn był oczerniany;
- czy podjąłem właściwą decyzję;
- mogłem zrobić inaczej.
Nawet w obozie wojskowym janczariusze zaczęli oskarżać Rustema i Khyurrema o egzekucję Szezada. Jeśli sułtan odepchnął Rustema, to co zrobić z ukochaną kobietą? A czy janczariusze mówią prawdę?
Przez dwa długie lata Sulejmana dręczyły wątpliwości: czy włożyła rękę w tę Aleksandrę Anastazję Lisowską. Ale on uparcie odpędzał te myśli.
Sulejman często przebierał się i wychodził do ludzi, aby na własne uszy i oczy dowiedzieć się, jak żyje jego lud.
A kiedy po raz kolejny udał się „do ludu”, usłyszał, że ludzie obwiniają czarownicę Aleksandrę Anastazję Lisowską o egzekucję Mustafy, która potrafiła oszukać samego władcę.
Te słowa nie opuściły umysłu Sulejmana. Podejrzewał już swoich wiernych i okazuje się, że nie tylko tak sądzi. Pan postanawia osobiście zapytać o to swoją żonę.
Aleksandra Anastasia Lisowska - sułtan, dowiedziawszy się, że władca czeka na nią w swoich komnatach, była zachwycona. Czy Sulejman naprawdę za nią tęsknił, a w końcu blok lodu, który wyrósł między nimi, zaczyna powoli topnieć.
Jednak Aleksandra Anastasia Lisowska nie spodziewała się, że władca zacznie ją winić za smutny los Mustafy:
- Powiedz mi, jesteś zamieszany w śmierć mojego Mustafy. To ty miałeś rękę, która doprowadziła go do tego losu, to ty go oczerniłeś, czy to twoja wina?
Na co Aleksandra Anastasia Lisowska odpowiedziała, że to on jest władcą świata. A bez jego rozkazu nawet deszcz nie spadnie. Wcale nie jestem bez grzechu, ale nie wszystko jest bez grzechu. Robię dobrze, a ty też. Nie szukaj niewinności. Ten, kto posiada taką moc i pragnął jej, nie może być niewinnym aniołem.
Biedak chciał zrzucić ciężar odpowiedzialności za swój czyn na barki żony, ale Aleksandra Anastasia Lisowska nie powiedziała mu, czy jest winna, czy nie. Wskazała jednak, że to on miał władzę i to on podejmował decyzje. I że jest daleko od anioła.
