Dziś rozpoczynamy serię artykułów o systemach edukacji w różnych krajach świata. Zacznijmy Indie - kraj o bogatej historii, co jest paradoksem, że starożytna Indie i Indie podczas brytyjskich koloniach był nie tylko bardzo rozwinięte, a mega-formed terytorium. W tych dniach, w rzeczywistości zapłacił ogromną wagę do wykształcenia ludności. Jednak dotyczy to tylko uprzywilejowanych kast. Otrzymali najszerszą i najgłębszą wiedzę na temat wszystkich znanych dyscyplin. To właśnie dzięki takiemu podejściu wielu indyjskich naukowców okazały naukę.
Na przykład, system dziesiętny obliczeń z wykorzystaniem zera, której używamy dzisiaj pochodzą z starożytnych Indiach i numery, które nazywamy arabskimi, w rzeczywistości, w Indiach. Słynny indyjski matematyk Aryabhata, który żył około IV - VI wieku, już wiedział, że liczba „pi” jest - 3,1416. Pierwsza szkoła medycyny (Ayurveda) jest z Indii, a system nawigacji żeglugi również pochodzić z tego kraju. A to, wierzcie mi, nie jest to pełna lista.
Ale znowu, nauka była dostępna tylko dla członków kast wyższych. Proste ludność została zmuszona do walki o przetrwanie poprzez poważne, często zupełnie nie do zniesienia pracy, balansowanie na granicy skrajnego ubóstwa i najdoskonalszym biedy. Faktycznie, sytuacja ta jest utrzymywana i mają współczesnych Indii, mimo wysiłków, że kierownictwo kraju stara się zlikwidować podział kastowy.
Dziś w Indiach, są szkoły publiczne i prywatne i uniwersytety. W instytucjach prywatnych poziom wykształcenia jest znacznie wyższa. Jeśli rodzice chcą dać dziecka „drogę do godnej przyszłości”, powinny one po prostu zająć się przed narodzinami potomka i spróbować jak najwięcej, aby móc zapłacić czesne.
Edukacja przedszkolna (w tradycyjnym sensie) w Indiach nie jest. Dziecko siedzi w domu z matką, aż do czasu, aby pójść do szkoły. Faktycznie, moja matka, i jest zaangażowany w jego rozwój. Jeśli rodzice nie są w stanie być w domu, dziecko przenosi się do krewnych. Jeśli ich nie ma, albo nie mogą (lub nie chcą), aby wziąć do swojego dziecka, rodzice są zmuszeni zwrócić się do tzw przedszkola. W rzeczywistości jest to tylko mała grupa na podstawie szkołach przygotowawczych, które są finansowane z budżetu państwa.
Powiem ci: główną zaletą tych grup jest to, że dzieci uczęszczające je na końcu są automatycznie zapisany w pierwszej klasie, która jest umieszczona na podstawie „przedszkola”. Jeśli dziecko idzie do szkoły, „dom”, jego udział spadnie raczej skomplikowane testy. Na przykład, w przyszłości Indian pierwszy równiarka powinni wiedzieć, angielskim i hindi, aby móc pisać na tych języków, podstawowe słowa, liczyć do 100 i wykonywania podstawowych obliczeń w tych cyfr. Dopiero po przeprowadzeniu testów dziecko odbędzie, z powyższymi przepisami, zostanie on zapisany w pierwszej klasie.
Ale wracając do „podgotovishkam”, które zostały podzielone na cztery grupy w zależności od wieku. Pierwsza «» grupa zabaw dzieci pochodzą z dwóch lat. Ponieważ nie ma klas, ale w grze, nie mają uczestniczyć taka grupa nie jest konieczne.
Druga grupa - «grupa przedszkola» (grupa przedszkola) i jej wizyta jest już obowiązkowe. W tej grupie, dzieci zaczynają uczyć.
Trzecia grupa - «niższy przedszkole». Tam iść dzieciom pięć lat, którzy już wiedzą alfabetu angielskiego, niektóre litery Hindi i potrafią liczyć do 100.
Czwarta grupa - «górna przedszkole». Po jej dziecko może łatwo pójść do szkoły, bo już wie, pełen alfabet hindi można napisać kilka słów w języku angielskim i będzie w stanie produkować prostych obliczeń matematycznych o numerach sto.
Ale problemem jest to, że, po pierwsze, grupy te małe - banalne brak szkół w kraju. A po drugie, zdecydowana większość rodziców w Indiach nadal wierzą, że dzieci uczą się nie ma potrzeby. Cóż, albo po prostu nie są w stanie puścić lekcji dziecka. Dzieci w tym kraju bardzo wcześnie zacząć pracę, ponieważ ich rodzice są często trudne do zapewnienia, że cała rodzina sama. Dlatego tutaj, mimo obecnej dobie postępu, wiele w Indiach po prostu nie wiem, znaki i nie można odczytać.
Jak już powiedziałem, w dwóch typach szkół w Indiach - zarówno prywatnych, jak i publicznych. W ostatnim wolnym treningu i jakości wiedzy, że dzieci otrzymują, odpowiednio, jest niezwykle niska. Z prywatnej szkoły dziecko idzie posiadaczem ogromnej wiedzy, w tym wiedzy o przynajmniej trzech językach (Hindi, językiem swoim stanie naturalnym, jak i angielskim. Zdarza się, że program obejmuje naukę wyboru do nauki języków obcych, niemiecki, francuski i sanskrytu). Angielski w Indiach - obowiązkowe badania. Większość książek drukowanych w tym języku.
Zajęcia w szkołach publicznych są tworzone od 45 - 50 uczniów, natomiast w prywatnym - 25 - 30. Uczniowie szkół publicznych są zobowiązani przyjść do klasy ubrana w specjalnej formie: dla dziewczynek - długiej sukni, dla chłopców - shirt i szorty. W szkołach prywatnych ubiór jest osobista.
Rok akademicki rozpoczyna się w Indiach w kwietniu (dokładna data każdej szkoły decyduje za siebie). Uczniowie chodzą do szkoły przez sześć dni w tygodniu. Gdy jest to najgorętszy okres w roku (maj-czerwiec), studenci przejść na ich pierwsze wakacje. Następne wakacje - w grudniu. To zakończono rok szkolny w marcu przyszłego roku.
Czas trwania lekcji w pierwszej klasie to 30 - 40 minut. Dzień szkolny zazwyczaj utworzona z siedmiu lekcji, plus kilka dodatkowych godzin poświęconych na rozwój fizyczny. Sport, który będzie zaangażowany w, student wybiera niezależnie.
wykształcenie średnie ogólne w Indiach jest podzielona na dwa etapy: do nauki przedmiotów ogólnych ósmy uczniowie klas rozpoczyna specjalizacji po ósmej klasie. Innymi słowy, uczniowie wybranych pozycji związanych z przyszłym zawodem i zacząć badać głębokość profilu. Ściśle rzecz biorąc, można przyjąć, że po zakończeniu szkoły prywatnej, student pochodzi z prawdziwego świadectwa szkoły średniej. Jednak większość rodziców często mają swoje dzieci po ósmej klasie, wierząc, że wystarczy wykształcenie gimnazjalne. Niektórzy mogą następnie wysłać dzieci w szkołach zawodowych o różnych profilach, a gdybym miał rodzina postanawia skończyć studia w ogóle - i się dzieje.
Ale jest coś wspólnego między szkołami publicznymi i prywatnymi, a mianowicie - darmowe jedzenie. Oczywiście, nie ma restauracji, nie oferuje menu dziecka, ale również głodne indyjskich studentów po prostu nie udać. I jeszcze jedna Interesującą cechą chcę wspomnieć tutaj: ogromna liczba indyjskich nauczycieli - mężczyzn.
Szacunki takie jak w Indiach, nie istnieje. Uczeń, w ogóle, nie mogą uczestniczyć w zajęciach, ale dwa razy w roku ma obowiązek zdać egzamin z wiedzy. Badania we wszystkich szkołach wszystkich przedmiotów w Indiach - Testy pisemne są oceniane w skali 100-punktowej.
Po ukończeniu szkoły średniej, pod warunkiem, że rodzina jest w stanie i chcą kontynuować edukację dziecka, indyjski oferty systemu edukacji do wyboru ponad dwieście szkół wyższych różnych profili, z których student będzie mógł udać się o kilka stopni - licencjackich, magisterskich i Drs. Na równi z uczelni są bardzo popularne technicznie zorientowanych uczelnie i szkoły.
Ponadto kraj ten ma kilka wąskim profilu instytucji szkolnictwa wyższego, które badają kulturę Indii, muzyki, języka i bengalskim tagorovedenie. Najbardziej prestiżowe uniwersytety jest Kalkuta, Bombaj, Delhi, Delhi. Jednak 50% studentów - obcokrajowców.
Cóż, jak widzimy, Indie w ich podejściu do edukacji (jak zresztą i wszystko inne) - kraj kontrastów. Są ludzie, całkiem łatwo żyć bez znajomości liter, podczas gdy inni nie mogą sobie wyobrazić życia bez głębokiej wiedzy. To było w Indiach, jak nigdzie indziej, człowiek dochodzi do wniosku, że życie nie zawsze jest wybór zależy wyłącznie od chęci lub możliwości. Zdarza się, że nieruchomości i sytuacji finansowej są ważniejsze niż talent, obdarzył nieba.
