Dojrzewanie - trudny wiek, w którym rodzice łatwo tracą kontakt ze swoimi dziećmi, aby wprowadzić nieprodukcyjnych konfliktów. Z drugiej strony, brak nacisków rodzicielskiej - ustępstw - jest obarczona przyszłych wyzwań.
Z młodzieżą trzeba rozmawiać, nawet gdy ich styl komunikacji jest nie do przyjęcia dla rodziców. Trzeba mieć siłę i odwagę powiedzieć „nie” rzeczy, które my, rodzice, jest nie do przyjęcia. Nastolatki mają skłonność do impulsywnych decyzji - rodzice muszą umieścić tę solidną barierę, w tym samym czasie wykazując ostrożność w podejmowaniu decyzji i własnej chęci do pośpiechu rozmowie z nastolatków własnych intencje.
Edukacji, a także polityka - sztuką tego, co możliwe.W dobrych rodzin z nastoletnimi dziećmi rozmawiać ciepło, bezpiecznie i efektywnie, jak dorosłych. Twardość - jest konieczne, ponieważ nastolatek jest w tej chwili „Enter”. Nie, noc w gość nie odpuszczę. Nie, to nie jest spacer, a pomóc w domu. Ważne jest - dążyć do rozmowy, aby z faktu, że są one zainteresowane, aby pomóc im poruszać swoje problemy i wspierać je.
Nastolatki - trudny wiek, oni byli przeciwni imponującej czegoś z zewnątrz i są gotowi do walki o swoją wolność. Nastolatki rozpaczliwie starają się być uznawane za dorosłego. Nadmierny lęk rodzicielskiej nad rosnącymi uniemożliwia dziecku rozwijać swoją niezależność. Rozsądna alternatywa powinna stają się systematyczne monitorowanie ze stopniowym przekazywaniu funkcji kontrolnych dla dziecka, - zapewnienie, że nauczył się panować nad sobą.
Nie ważne jak trudne, należy uczyć młodzież. Jest to czas, kiedy rodzice są zobowiązani do przygotowania ich do dorosłego życia, w razie potrzeby odpowiedzialności i samokontroli. Jeśli przestaniesz to robić, i machać ręką - nie oczekuj doprowadzi to jedynie do tego, że po pewnym czasie masz do czynienia z nastoletnie dzieci mają poważniejsze problemy.
W odniesieniu do przypadków - konieczność poznania organizacji, a także ustalać własne cele i robić to, co on sam przedstawił. W stosunku do rówieśników i dorosłych - uczyć delikatności, opieki i starzenie. Oni naprawdę nie mają miękkość i wytrzymałość, a uczyć to najlepszy przykład. W stosunku do siebie - nastolatki muszą nauczyć się pozytywne i konstruktywne. Nastolatki mają skłonność do negatywnych: samoobwiniania, wspaniałe doświadczenia ( „Jestem maniakiem, co?”) - nie jest to charakterystyka młodzieży złe nawyki po prostu związane z wiekiem, a. Im wcześniej nastolatki nie nauczyć się kląć na siebie, i wyciągnąć wnioski i spokojnie iść do przodu w życiu, tym łatwiej będzie to do siebie, jak i dorosłych.
Jeżeli rodzice mają do czynienia z problematycznym zachowaniem przed posłusznego dziecka, reagować lub niekontrolowana agresja, lub poddania się wpaść doświadczeń - to nie tylko edukacja kończy, tam zaczyna się pętla ujemne w relacji: niepokoi zachowanie nastolatek jest problematyczne zachowania rodziców, które z kolei młodzież sprowokować do bardziej spowodowania reakcji.
