Każdy rodzic chce, aby jego dziecko dorasta w zdrowym, szczęśliwym i pomyślnym osoby. Więc dlaczego jest tak często sami emocjonalnie okaleczyć swoje dzieci?
Dzieje się tak ze względu na wyposażenie naszych dzieci, które opłatę nauczycieli i rodziców, schematy i stereotypy, które zdobyliśmy w trakcie życia w społeczeństwie. Czasem wiemy, co robimy coś złego, ale nie wiem jak to zmienić. O najczęstszych błędów wychowawczych rodziców mówi ukraiński psycholog i prezenter telewizyjny Dmitry Karpachev.
Brak uwagi.Oczywiście, kochamy nasze dzieci i starają się dać im najlepiej. Pracujemy bez wytchnienia do naszych okruchów było wszystko, co chciał. Ale z miłości do dziecka jest zwracanie uwagi do niego. Ale fakt, że po prostu usiąść i porozmawiać z serca do serca, aby grać, aby zadać swoje osiągnięcia, należy rozważyć zdjęcia, poczytać książkę, pójść na spacer razem, albo jeździć na rowerze, po prostu często brakuje czas. I wydaje się, że rodzice dziecka nie są do niego podobny.
Początkowo stara się przyciągnąć uwagę mama i tata w jakikolwiek sposób. Zazwyczaj jest to pewnego rodzaju wybryki, nastroje, złe zachowanie, natrętnych pytań lub uchylanie żądania być powtarzane raz po raz. A potem dziecko przyzwyczaja się, że „niechęć i nieciekawe” do swoich rodziców, a to przekłada się na izolację i aspołecznych zachowań w okresie dojrzewania.
Walka o władzę. Chcemy, aby nasze dzieci w przyszłości mieć dobre wykształcenie, interesującą pracę pieniądze. Więc staramy się dać go do prestiżowej szkoły, różne kursy lub wynająć opiekunów. Kontrolujemy studia i powrót popytu na inwestycje w swoich możliwościach. W wyniku tego, że dziecko jest pod stałym ciśnieniem. To niekoniecznie krzykiem lub przemocy fizycznej. Czasami ciężki oddech matki lub wyraziste oczy mojego ojca, tak że dziecko rozumieć jak to nie pasuje do reprezentacji rodziców o tym, jak powinno być, i niezdarny bestolku.
W wyniku tego, że dziecko ma się wrażenie, że nie jest cenne dla rodziców (i świata w ogóle) Sam są ważne tylko jego sukcesy i osiągnięcia. Ze względu na dziecko staje się nerwowy, uparty, ważne jest, aby wygrać cały czas i nie wiedział, jak grać. On stawia wysokie wymagania wobec siebie i nie ma litości dla innych, a często daje w Złudzenia, okłamywać siebie i innych w celu czuć ważniejsza umocnić stanowisko.
ból Return. Dzieci są bardzo podatne i wrażliwe na niesprawiedliwość. I wszystko, co położyli je jako dziecko, a następnie są one na świecie. Psychologowie opisać miejsca, takie jak ból powrócił. I często wraca nie tylko do jego sprawców.
Bardzo często można usłyszeć od rodziców: „Nigdy nie wiesz, co chcesz”, „Jak mogę powiedzieć tak będzie”, etc... Dziecko, które rodzice wykazali go znikomość, powiedział, że jest zbyt młody, że nie rozumie, nie zależy od niego, Zabraliśmy mu rozwiązania i innych środków wykazała, że nie może aktywnie uczestniczyć w życiu dorosłym, czując się bezwartościowe, wadliwy, i upokorzony. Aw konsekwencji - przynosi ból innym.
Nadopiekuńczy i uchylanie się od płacenia.Nadopiekuńczość często narażone na słabych i chorych dzieci, ale czasami uniemożliwia dziecku dorosnąć mama nie pozwala zrobić coś na własną rękę, ponieważ z ich osobistych problemów psychologicznych. Takie dzieci dorastają niepewny swoich umiejętności i czują się bezradni. A kiedy jego rodzice nagle zaczynają wymagać ich do jakiegokolwiek działania, podejmowania decyzji, są one po prostu uciekać od niego.
Nie udawaj, że nie są po prostu przyzwyczajeni do niezależnego działania. Dziecko z takim problemem w zachowaniu, stale odmawia każda działalność może czuć się głupio w stosunku do inni, zrezygnować i nie chcą uczestniczyć w żadnym razie nie chciał go domagać niczego, nie może sobie pozwolić, aby umieścić wysokie cele. On nic nie robi, nie wierzę, że w ogóle coś zdolnego i zbyt trudne dla niego.
Zasady edukacji Dmitrij Karpaczowa
1. Należy zwracać uwagę na dzieci, gdy zachowują się dobrze. Wtedy nie będzie musiał zwrócić uwagę na złe zachowanie.
2. Skonsultować się z dziećmi we wszystkich sprawach rodzinnych. Czy to szczerze. Nie bój się pokazać, że istnieje coś, czego nie wiem, czy nie wiem jak to zrobić. Poprosić dziecko, aby mieć coś do nauczania.
3. Traktuj swoje dziecko z szacunkiem. Pokaż mu, że jest to ważne dla Ciebie i innych członków rodziny - braci i sióstr - w sobie, niezależnie od jego osiągnięć.
4. Wydać „audyt”, co możesz zrobić dla dziecka. Zobacz, co potrafi zrobić już zupełnie sam. Nie bój się powierzyć swoje zadanie domowe, nawet jeśli nie wszystko będzie najpierw uzyskać. Trzymać dziecko, kiedy dojrzewa, niech będzie bardziej niezależne.
5. Często skupiamy się na braki dziecka, uznając, że najważniejszą rzeczą w edukacji - jest ich pokonać. Ale jest o wiele bardziej efektywne skoncentrowanie się na dobro, często chwalić dziecko świętować jego godności. Dzięki tej metodzie wad edukacji znikają same z siebie, ponieważ dziecko nie tylko skupi się na nich. A tam, gdzie jest uwaga i energia.
I pamiętaj, aby zapytać, Co 5 rzeczy, w każdym razie nie może być wykonane na dziecko.
