Autyzm jest złożonym zaburzeniem rozwoju dziecka, począwszy od wczesnego dzieciństwa i ma trzy cechy definiujące, mianowicie problem interakcji społecznych; naruszenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej; strukturalnie powtarzalne zachowanie z wąskich, ograniczonych interesów.
Przyczyny autyzmu
Chociaż autyzm jest wynikiem zaburzeń neurologicznych, powoduje takie problemy z system nerwowy nie jest znana w większości przypadków. Wyniki badań sugerują silne podłoże genetyczne. Naukowcy podejrzewają, że istnieje wiele różnych genów, które w połączeniu ze sobą, aby zwiększyć ryzyko zachorowania na tę chorobę. W rodzinach z jednym dzieckiem z ryzykiem autyzmem mają inny cierpi na tę samą chorobę, wzrosła do 3-8%.
Prawdopodobne czynniki środowiskowe, immunologiczne i metaboliczne przyczyniają się również do rozwoju autyzmu. Podczas interakcji z czynnikami genetycznymi, zwiększają ogólną ryzyko choroby.
Objawy autyzmu
Autyzm jest chorobą otoczony mitami. Powszechne przekonanie, że dzieci z autyzmem nie wyraził emocje, nie uśmiechnąć i nie śmiej się, nie patrzeć w oczy, nie pokazuje swoje uczucia - to tylko fikcja. Tak jak każdy człowiek jest niepowtarzalny, każda osoba z autyzmem przejawia zaburzenia w unikalny sposób.
Jednocześnie jednak istnieje szereg objawów, zauważając, że rodzice, guwernantka lub niania można zakładać, że dziecko rozwija się autyzm:
- nieefektywne wykorzystanie języka ciała, a mianowicie, kontakt wzrokowy, mimika i gesty;
- Trudności w kontakcie z ludźmi i niemożności nawiązania przyjaznych stosunków;
- brak reakcji na bodźce werbalne;
- brak lub opóźnienie w rozwoju języka mówionego lub mowy;
- trudność w formułowaniu życzenia i potrzeby;
- jakiekolwiek zmiany w oporności i nacisk na identyczność w ogóle;
- monotonnie powtarzane ruchy ciała.
Diagnostyka i leczenie
Diagnoza „autyzm” jest umieszczony na podstawie obserwacji klinicznych dotyczących ludzkich zachowań. Informacje otrzymane od członków rodziny i innych obserwatorów, ma kapitalne znaczenie w diagnostyce. Jednakże, lekarz może zalecić dodatkowe badania, aby wykluczyć inne choroby, które są często mylone z autyzmem.
W tej chorobie z użyciem różnego traktowania biomedycznych. Najczęściej stosowane leki stosowane w leczeniu napadów i behawioralnych problemów emocjonalnych związanych z autyzmem, takich jak leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwdepresyjne, używek i innych. Leki psychoaktywne, czyli wpływają na mózg.
Oprócz leków, podstawą większości programów leczenia dzieci jest terapia behawioralna. Ponad 30 lat badań wykazały korzyści z zastosowanych metod behawioralnych w celu poprawy komunikacji, uczenia się, zachowania adaptacyjnego przy jednoczesnym zmniejszeniu nieodpowiednie zachowanie.
Dzięki intensywnemu leczeniu, niektórzy ludzie z autyzmem mają możliwość rozwijania swoich umiejętności komunikacyjnych i społecznych do takiego stopnia, że pozwala im na zdobycie wystarczającej niezależności. Inne są nadal potrzebują stałego wsparcia ze strony rodziny i innych ludzi na całym ich życiu.
