Niechęć do dzielenia się swoimi zabawkami, ubrania, a nawet jedzenie zauważyli ich dzieci, wielu rodziców. Często matki mają rumieniec na jego okruchy z wizytą lub na placu zabaw, kiedy trochę chciwi peers okrzyki: „Nie poddawaj!” I chowa się za łopatę lub samochodem. Lub ukrywa dom z zabawkami brata (siostry), absolutnie nie chcą dzielić się rzeczy nawet „na krótką chwilę, po prostu grać.” Jakie są przyczyny?
1,5-3 lat. W tym wieku, pojęcie „swojej / kogoś innego,” dziecko nie jest jeszcze utworzony. Bo teraz należy okruchy wszystkich przewidywanych im spokój.
Dla 2-gim roku dziecko celowo wypowiada słowo „moje” i przestać mówić o sobie, bliskiej osoby w 3 osoby. Oznacza to, że na początku pierwszego poważnego stadium rozwoju psychicznego dziecka. Teraz tworzy reprezentację o sobie i zaczyna zestawu, dzielenie „ich” granic i „obcych”. Słowo „moje” dziecka - symbol jego przestrzeni osobistej, w tym wszystkim, co jest bliskie okruchy. Jest to naturalny proces powstawania psychikę i pojawienie się pojęcia „obcy”. W związku z powyższym, a także karcić dziecko w tym wieku chciwości nie powinno być.
Do 3 roku Dziecko nabywa umiejętność powiedzenia „nie”. W przypadku braku takiej zdolności dziecka do być trudne „równoważenia” w starszym wieku. Niezdolność do powiedzieć „nie” prowadzi odpustu kaprysów ludzi wokół nich w ich własnym kosztem, na pożyczonych pieniędzy, które następnie miesiąc (lub nawet lat) proszeni są o powrót do tyłu i do innych konsekwencji. Naucz się mówić „nie” - to jest bardzo ważne. Ale ważne jest również, aby nauczyć dziecko, aby dokładnie śledzić stronę - tam, gdzie jest to naturalna reakcja na działania innych zamienia się chciwość.
Po 3 latach Zaczyna się nowy etap socjalizacji. Chodzi o komunikację dziobowej. Zabawki i osobiste są narzędzia tę pogawędkę. Dla dziecka staje się świadomy, że dzielenie się - jest pozyskanie ludzi i zachłanny - tak obrócić je przeciwko sobie.
W wieku 5-7 lat chciwość - wewnętrzne dziecko dysharmonia, wskazując problemy wewnętrzne. Rodzice powinni „kopać głębiej” i dowiedzieć się, przede wszystkim, w swoich metod nauczania.
