Bourbon rodziny królewskiej - najstarszej dynastii w Europie, najpotężniejszy klan, duże gałęzie przeplatają się przez wieki i nadal istnieją do dziś.
Burbonów - jedna z gałęzi Kapetyngów, zaczął rządzić tron Francji 987. Nazywa Capet obowiązek króla Hugo I (987-996), z przydomkiem CAPET powodu płaszcz kapłana (CAPS), który nosił.
Francuskie prawo od dłuższego czasu, Kapetyngów wyścig uporządkował swoje ręce najbardziej ziemi żyznej i bogatej, ale w 1328 roku wszystko się zmieniło - Udało mu przez przedstawiciela rodu Valois, wprowadzając tak zwany „Salic ustawę”, zgodnie z którym kobiety nie mają prawa do zarządzania stan.
Efektem tych zmian było wojny 1337-1453 okres stuletniej. Valois królowie Rodzaju nie długo na tronie, i tylko Henryk z Nawarry, oddzielone od ogólnego gałęzi rodu Burbonów, stał się wiarygodnym wsparcie dla jego kraju i wykluczyć go przez wiele lat. W przeciwieństwie do swoich potomków, to jest król zdobył tytuł „Wielki” i stał się znany jako bohatera naszych czasów wielu powieściach przygodowych.
Historia królewskiej dynastii Burbonów do francuskiego tronu zaczyna się od 1589 roku, z króla Henryka IV. Jako silne i inteligentne linijki, zaprowadził porządek w kraju, aby uratować kraj przed upadkiem i zaprzestania wszelkich wojen religijnych. Henry aktywnie rozwijać handel, bezpiecznie otwierając drzwi do Francji w ziemi za granicą, więc w czasie, stan osiągnie dobrobyt i pomyślność.
Jednak pomimo doskonałej kontroli kraju, król okazał się nieszczęśliwy w życiu rodzinnym. Rozczarowanie pierwszego małżeństwa, był od dawna żonaty i stał się ojcem, tylko wymianie piątej dekadzie - druga żona króla Maria de „Medici urodziła mu pięcioro dzieci, wśród których był długo oczekiwany następca Louis XIII.
W 1610 roku mieszkańcy Francji pogrążyła się w głębokiej żałobie - mądry, Henryk IV został zamordowany. Trochę Louis XIII w chwili śmierci ojca właśnie skończył 9 lat, nie mógł uruchomić stan, a lejce w dłoniach Louis wziął matkę - Królowa Maria Medycejska, a wraz z nim kardynał Armand Jean du Plessis, książę Richelieu, który stał się jej mentorem i prawo ręka.
W rzeczywistości, jadąc z Francji w 1624 roku, Richelieu starał się osiągnąć absolutną monarchię kraju, w wyniku wzrostu stanu dramatycznie wzrosła.
W 1635 roku rozpoczął wojnę, która trwała trzynaście lat, w końcu stał ugruntowane relacje z Europy Zachodniej. W 1642 roku Maria Medycejska traci mentora Richelieu, a rok później, a syn Ludwika XIII.
Francja widział wielu władców w swoim życiu. Wśród nich był Ludwik XVI - ostatni władca z dynastii Burbonów, który był spokojny i miły, że król niedopuszczalne ludzi stojących w biurze, a wkrótce Próbował uciekać z kraju, ale próba nie powiodła się i król został stracony na rusztowaniu.
Właściwie, to dynastia Bourbon a zakończy swe istnienie, gdyby nie było dla hiszpańskiej gałęzi rodu, który może być uważany za założyciela księcia Anjou.
Philip Andegaweńskiego (wnuk Ludwika XIV) - jeden z najsilniejszych władców został koronowany w Madrycie. Król doszedł do władzy w 1700 roku w wieku 17 lat, rodzaj, dzielny, odważny, a co najważniejsze, fair młody człowiek, ale z powodu młodego wieku jest nadal bardzo niedoświadczony i rozproszony. Philip nie wiem jak poprawnie wyrazić swoje myśli i zapomnieć o wszystkim poza domem. Główną słabością króla były kobiety, gdy obowiązek powstrzymania się, wpadł w straszną depresję, myśli, że życie się skończyło. Doprowadziło to do tego, że Filip był pod silnym wpływem swojej żony, Maria Luisa - władczy młodej kobiety, która zawsze była w centrum zainteresowania i był popularny wśród ludzi. Niemniej jednak, mimo wszystkich swoich słabości, będąc człowiekiem, cierpiącego na niestabilnej nerwowych załamań i chorobę psychiczną, Filip był w stanie utrzymać ster władzy w nadchodzących latach.
Po jego śmierci, Hiszpania stała się władca Ferdynand VI - syna Filipa Andegaweńskiego, który pokazał się jako utalentowany i właściwego linijki. Błogo w miłości z żoną Barbarą Braganza, który był chory na ospę i zmarł w 46 roku życia, nie mógł pogodzić się ze stratą, a wkrótce w lewo za nią.
Kolejny władca Bourbon, który przyszedł do hiszpańskiego tronu stał Karol III - King, podniósł gospodarki i dochody państwa. Jest to jeden z najlepszych władców Hiszpanii, ale, niestety, ten sam problem, który miał swoich poprzedników - to choroba psychiczna przyczynił się do jego śmierci w 1788 roku.
Jego syn, król Carlos III, nie przyniesie żadnych korzyści dla państwa. Z biegiem czasu, to zniosła „Salic ustawę” i w 1833 roku wstąpił na tron Isabel III - niezwykłe i ekscentryczna kobieta, oskarżając męża Franciszka de Asis w impotencji i homoseksualizmu. Królowa miała wielu kochanków, od którego urodziła 12 dzieci, ale podnosząc je do końca swoich dni zaangażowany w swoim rodzaju i hojnego męża Izabeli. W 1878 roku królowa został obalony, a tron zabrał syna Alfonso XII, który później zmarł na gruźlicę.
Po jego śmierci, płyta przeszła do Alfonsa III, by wziąć ślub z Wiktoria Eugenia Battenberg. Władca ten był znany ze specjalnym niesłyszących i pełen muzycznego analfabetyzmu, ale to nie przeszkodziło mu stać się dobrym królem dla swojego kraju. Po opuszczeniu Hiszpanii, przekazał stery jednego z najbardziej godne wszystkich monarchów Bourbon - Juan Carlos I de Borbón.
Od 1975 roku, mądry i godny tronu rządzi król Hiszpanii przed dniem 18 czerwca 2014 r. Po jego abdykacji, jego następcą został jego syn Filipa VI, który rządził krajem aż do teraz.
