Wszyscy wiemy, czym jest zdrada, ponieważ doświadczyliśmy jej wiele razy. Zwykle, gdy mówią o zdradzie przyjaciół, kolegów, krewnych, staje się to bolesne, obraźliwe, ogólnie rzecz biorąc, burza emocji. A zdrada samego siebie nie wydaje się czymś strasznym. I na ogół dzieje się to cicho i niezauważalnie, ale konsekwencje mogą być wtedy bardzo bolesne.
Wyobrażać sobie. Twoje ciało prosi o leczenie, pielęgnację, odpoczynek, a Ty mu tego nie dajesz. Zawsze masz coś ważniejszego do zrobienia. Dlaczego więc dziwisz się, gdy coś przestaje działać?
Albo twoje uczucia. Sygnalizują ci, że nie czujesz się dobrze z daną osobą, że musisz zmienić swoje życie, że musisz iść w innym kierunku. I znowu wszystko ignorujesz, bo „to jest konieczne”, „musi”, „tak dobrze”. Pewnego dnia zdasz sobie sprawę, że musiałeś sam siebie posłuchać, ale będzie za późno.
To jest zdrada samego siebie. Nieustannie miażdżymy się pewnymi postawami, lękami, zakazami. Boimy się niezrozumienia, boimy się samotności, boimy się, że zostaniemy osądzeni, boimy się kogoś zdenerwować, a nawet zatruć życie. Boimy się zdrady innych, ale nie boimy się siebie. Tak, zdrada może polegać nawet na tym, że budujemy się z tego, kim nie jesteśmy, zaprzeczając w ten sposób naszej esencji. Wolimy być doskonali niż żywi.
I tak dzieje się na co dzień, nie słuchamy siebie, nie słyszymy swoich potrzeb i pragnień, w efekcie doświadczamy niezadowolenia z własnego życia, z siebie.
Dlaczego inni decydują za nas? Dlaczego zgadzamy się na to, czego nie chcemy, choćby po to, by dobrze o nas myśleć? Dlaczego chcemy być dobrzy dla tych, którzy ocierają się o nas? Ile możesz się zdradzić?
Jeśli nagle zdasz sobie sprawę, że masz trudności w pracy, w komunikacji, w życiu osobistym, zastanów się, czy w jakiś sposób nie zdradziłeś siebie? Jeśli został zdradzony, to dlaczego? Teraz płacisz cenę, ale czy naprawdę jest warta tej ceny?
Myślę, że człowiek jest nieszczęśliwy tylko z jednego powodu – bo zdradza samego siebie. Ignoruje łyki w okolicy serca, kontynuuje palenie i dostaje zawału serca. Nadal mieszka z niekochaną osobą, zostaje zdradzony. Nadal pracuje tam, gdzie mu się nie podoba, odbiera brak szacunku od kolegów, a pieniądze przepływają mu przez palce. Nadal uśmiecha się do tego, którego nienawidzi, otrzymuje od niego plotki za plecami.
Zrozum, nie możesz udawać, nie możesz być nieszczery wobec innych i wobec siebie. Nie musisz robić wszystkiego dobrze, bo nie wystarczy zrobić to dobrze, musisz też być na to przygotowany. Fakt, że teraz poświęcasz się dla czegoś, przeskakując nad sobą, nie da ci szczęścia, nawet jeśli osiągniesz swój cel.
Bez względu na okoliczności w życiu, bez względu na to, kto cię skrzywdzi, bez względu na to, kto cię zdradzi, bez względu na to, jak trudno jest, raz na zawsze zrób sobie nawyk przebywania tylko z tymi, którzy cię potrzebują, co lubisz, nie wchodź w czyjeś życie, jeśli nie jesteś wezwany, nie pomagaj, jeśli nie jesteś proszony, nie wierz, jeśli już zostałeś oszukany, nie czekaj na coś stamtąd, skąd nigdy nic nie było przyszło! Nie zatrzymuj tych, którzy od ciebie uciekają, nie narzucaj się nikomu, jeśli nie jesteś kochany. Nie zdradzaj siebie. Jesteś dla siebie najcenniejszą osobą! Sposób, w jaki kochasz siebie, nikt na świecie nie pokocha Cię!
Teraz może być ci trudno uświadomić sobie prawdziwość tych słów, ale wierzę, że pewnego dnia wszystko zrozumiesz!
Oryginalny artykuł znajduje się tutaj: https://kabluk.me/psihologija/predat-sebya-eto-tozhe-predatelstvo.html
