Lekarz wyjaśnia, jak działają mechanizmy w głowie, które sprawiają, że chcemy lub nie chcemy jeść
W mózgu znajdują się obszary, które tłumią lub stymulują apetyt - ośrodki regulacji bilansu energetycznego. Łatwiej - ośrodki głodu i sytości.
To do tych ośrodków informacja o saturacji jest przesyłana z żołądka wzdłuż włókien nerwu błędnego (po łacinie, znamię błędne). Ale te informacje mogą być niedokładnejeśli nasycenie fizyczne wyprzedza nasycenie chemiczne. Dzieje się tak, gdy osoba je szybko i czuje się pełna, gdy żołądek jest już rozdęty. O korzyściach powolne żucie jedzeniakiedy nie ma takich rozbieżności, niedawno rozmawialiśmy.
Skąd bierze się głód i sytość?
Mózg otrzymuje informacje z nerwu błędnego o tym, ile hormonów jelitowych zostało uwolnionych i jest wystawiony na działanie innych substancji biologicznie czynnych, w tym insuliny. W oparciu o wszystkie te sygnały, obszary, które tłumią lub stymulują apetyt, reagują odpowiednio: nakłaniaj nas do natychmiastowego jedzenia lub tłumienia chęci do jedzenia.
- insulina, leptyna, serotonina - hormony hamujące (normalnie) apetyt.
- Grelina - jeden z hormonów jelitowych, tłumi wszystkie twoje zainteresowania i sprawia, że dominuje tylko jedno uczucie - wilczy głód.
„Kwatera główna”, w której decydujemy, czy chcemy jeść, czy nie, znajduje się w podwzgórzu. W tym małym (3-4 cm) narządzie komórki współistnieją z dokładnie odwrotnym skutkiem: niektóre produkują substancje, które zniechęcić apetyt (proopiomelanokortyna, transkrypt regulowany kokainą-amfetaminą), podczas gdy inne syntetyzują substancje, które wręcz przeciwnie, pobudzają chęć do jedzenia (neuropeptyd, peptyd podobny do agouti).
Istnieje szereg stref (neuronów drugiego rzędu), na które również wpływa głód i apetyt, ale w mniejszym stopniu.
W pniu mózgu znajduje się drugi najważniejszy obszar - grzbietowy ośrodek nerwu błędnego. Odbiera sygnały z peryferii, przekazuje je do jąder łukowatych i dostarcza duży wpływ na to, co, kiedy i ile jemy.
Ponadto istnieją obszary w naszym mózgu, które postrzegają jedzenie. jako przyjemność, nie jako energię. Nadmierną aktywność tych stref obserwuje się u osób z zaburzeniami odżywiania.
Wszystkie części mózgu są ściśle ze sobą połączone licznymi połączeniami nerwowymi, a sygnał wchodzący do jednej struktury dotrze do całego systemu i wystarczająco szybko.
Ogólnie rzecz biorąc, jednoczesne istnienie naszych ośrodków głodu i sytości - to rodzaj systemu kontroli i równowagi.
Kontynuacja
Twój lekarz Pawłowa
Więcej przydatnych artykułów na temat zdrowia — zasubskrybuj mój kanał Zen
