Nienawiść Hurrema do Ibrahima rosła z każdym dniem. A podczas ceremonii obrzezania Mustafy i Mehmeta Aleksandra Anastasia Lisowska postanawia pozbyć się znienawidzonego paszy i powierza tę sprawę Gul-adze. Eunuch musi znaleźć łucznika, który podczas uczty wystrzeli w niego strzałę.
Gul-aga wykonał rozkaz swojej kochanki, a strzelec ukrył się wśród innych strzelców, czekając na odpowiedni moment.
Tymczasem Hatice prześladuje strach, że stanie się coś strasznego.
Aleksandra Anastasia Lisowska, próbując uspokoić kochankę, rozumie, jak bardzo Hatice kocha Ibrahima i życie bez niego nie ma dla niej sensu. Alexandra Anastasia Lisowska postanawia odwołać zamach na Ibrahima i nakazuje Gul-Adze znaleźć łucznika, dopóki nie pojawią się kłopoty.
Gul-aga poradził sobie w ostatniej chwili i przywołał łucznika. Jednak poza Hurremem Ibrahim miał innych wrogów, Behrama, których pasza usunął ze stanowiska gubernatora Anatolii. Behram żywił urazę do Ibrahima i postanowił zemścić się na nim, zatrudniając łucznika.
Strzała wroga przebiła plecy Ibrahima.
Ibrahim zaciska zęby i każe Malkochoglu wyciągnąć strzałę i nikomu nie mówić o tym incydencie. Ani mistrz, ani Hatice. Ukrycie tego okazało się jednak niemożliwe.
W nocy Ibrahim zachorował i zwrócił się o pomoc do Nigara. Wchodząc do jej pokoju, Ibrahim nakazał opatrzyć i opatrzyć ranę. W tym czasie Hatice obudziła się i nie znajdując męża w swoim łóżku, poszła go szukać. I znalazłem Nigara w pokoju.
Na widok straszliwej rany na grzbiecie paszy Hatice każe wezwać lekarza, który informuje, że strzała została zatruta. Czas stracony, trucizna przeniknęła do krwi i teraz tylko cud uratuje Paszę.
Ibrahim pogarsza się z każdą minutą i wszyscy rozumieją, że jego dni są policzone.
Matrakchi Efendi mówi władcy, że jest jedna grota ze źródłem leczniczym. Plotka głosi, że woda w grocie usuwa truciznę z ludzkiego ciała. Matrakchi proponuje władcy zabranie Ibrahima do tego świętego miejsca. Sulejman, uznając, że nie ma nic do stracenia, każe zabrać paszę do jaskini do źródła. I instruuje Syumbul i Nigar, aby byli obok Ibrahima.
