Sulejman z oddziałami janczarów wyruszył na wielką kampanię przeciwko Węgrom. Głównym celem Osmanów był Budda i król Lajos. Sulejman nie mógł wybaczyć królowi weneckiemu, że wysłał do swojego pałacu zdrajcę w osobie Sadyki. I postanowił odebrać mu swój stan i życie.
Tymczasem w pałacu dowiedzieli się dobrej nowiny - Hatice spodziewa się dziecka. Hatice, obawiając się, że znowu straci swoje nienarodzone dziecko, nie powiedziała paszy, że wkrótce zostanie ojcem, postanawiając, że pozna tę dobrą wiadomość po powrocie z kampanii.
Jednak Aleksandra Anastasia Lisowska nie wiedziała o planach Hatice i w liście poinformowała władcę, że jego młodsza siostra jest w ciąży.
Hatice tęskniła za Ibrahimem, kiedy Hürrem chwalił się, że regularnie wysyła listy do padyszacha. Hatice zapytała, czy Hürrem powiedział mistrzowi o swojej ciąży. Aleksandra Anastasia Lisowska, spuszczając z poczuciem winy oczy, odpowiedziała, że nie wie, że to tajemnica. Hatice, ledwo się powstrzymując, powiedziała Aleksandra Anastasia Lisowska, że to jej życie osobiste i nie powinna się w nie wchodzić.
Tymczasem Gul-aga poinformował Hatice, że do pałacu przybyli nowi niewolnicy, a ona może wybrać swoje pokojówki. Ale Hatice odmówiła. Wtedy Aleksandra Anastasia Lisowska miała nieroztropność, by doradzić kobiecie przyjęcie dziewcząt na nabożeństwo. Wtedy będzie się lepiej bawić, a pałac będzie miał własny harem. Słysząc o haremie, Hatice podskoczyła i zapytała Aleksandrę Anastasię Lisowską, kim jest, która udzieliła jej rady.
- Nie porównuj mnie z tobą. Bez względu na to, ile dzieci urodzisz, zawsze pozostaniesz niewolnikami sułtana. Kiedy należę do członka dynastii. Urodziłem się damą i umrę ją. Jestem Hatice - Sułtan i Ibrahim nigdy nie będą mieli innej kobiety. W przeciwnym razie rozwiodę się z nim i pozbawę wszystkich przywilejów.
Aleksandra Anastasia Lisowska nie odpowiedziała pani. Wiedziała, że nigdy nie zostanie prawdziwą kochanką. Ale ma córkę, Mihrimah, która już urodziła się jako dama.