Wokół jest tyle złych rzeczy. I jak chcesz szybko wrócić do swojego domu, w którym otaczają Cię tylko najbliżsi Ci ludzie, do domu, w którym czujesz emocjonalne bezpieczeństwo. Czym jest dom bezpieczny emocjonalnie? W końcu nie wszyscy w domu naprawdę czujemy się spokojni, spokojni, chronieni? Aby zrozumieć, co to jest i dlaczego wygodnie jest mieszkać w takim domu, sugeruję użycie zwykłych przykładów.
Czym jest bezpieczeństwo emocjonalne w domu?
To wtedy wyskakujesz z toalety i zaczynasz mocno przeklinać, wręcz nieprzyzwoite, że toaleta jest zatkana i nic nie jest spłukiwane. A twój czteroletni synek zamiast milczeć lub kłamać mówi: „To moja wina, wrzuciłem za dużo papieru do toalety, bo potrzebowałem tekturowego wałka! Wybacz mi, proszę". A ty zamiast krzyczeć na dziecko, karać go, zmuszać, powiedzmy, do odkładania zabawek, zamiast oglądać bajki, mówisz mu: „Dziękuję za mówienie prawdy”.
To wtedy, gdy twoja nastoletnia córka dzwoni do ciebie z jakiejś szkolnej wycieczki i płacze i mówi: „Mamo, złapałem mnie z alkoholem. Co się teraz stanie? Nie wiem co robić". A ty zamiast krzyczeć, grozić, że dziecko zostanie zbesztane w domu i ukarane, powiedz córce: „Więc uspokój się, to nie koniec świata. Z kim w ogóle jesteś? Czy jesteś bezpieczny? Nie martw się tak, proszę, wszystko będzie dobrze!”
To wtedy mówisz współmałżonkowi, żeby poszedł i sprawdził, czy Twoje maleństwo oddycha w łóżeczku, bo już tak długo śpi. A on zamiast przewrócić oczami, powiedzieć, że coś dla siebie wymyśliłeś, że zwariowałeś, a myśli są materialne, wstaje i idzie sprawdzić. Mówi: „Pójdę i sprawdzę, porozmawiajmy dopiero później, czego się tak boisz”. I rozmawiasz z nim o swoich lękach i o tym, że boisz się zespołu nagłej śmierci łóżeczkowej. A on cię przytula!
Wtedy dziesiąta klasa mówi Ci, że nie może w żaden sposób decydować o swoim przyszłym zawodzie i bardzo boi się pomyłki przy wyborze uczelni. A ty, zamiast wzruszać ramionami, mówisz: „Masz kolejny rok na przemyślenie. Będziesz miał czas, zdecydujesz, ale pamiętaj, Twój wybór jest poważny, wpłynie na Twoje życie”, przytul go i spokojnie odpowiedz: „Zawsze możesz zmienić zdanie. Nie bój się popełniać błędów. Przez błędy stajemy się lepsi. Rozwijasz się, a Twój pogląd też może się zmienić.
To wtedy twoje starsze dzieci zatykają uszy, gdy ich młodszy braciszek krzyczy i mówi, że kiedy się tak zachowuje, odczuwają niesamowitą złość. A ty, zamiast przypominać dzieciom, że nie możesz tak mówić i zachowywać się, że to jest ich własny brat, tylko kiwasz głową ze zrozumieniem i milcz.
To wtedy mówisz mężowi, że bardzo się zdenerwowałaś i jakaś sytuacja nie może wyjść z twojej głowy, a on zamiast powiedzieć, że potrzebujesz uspokój się, przytula Cię dokładnie i mówi: „Zawsze będę z Tobą i zawsze będę Cię wspierać, porozmawiajmy o tym, co Cię niepokoi i wspólnie zdecydujmy, że możemy robić".
To wtedy twój mąż mówi ci, że zdecydował się rzucić, że przeżyją w pracy i nie dopłacają mu, a ty zamiast zacznij narzekać, że nie będziesz miał z czego żyć, powiedz: „Zawsze będę po twojej stronie, nie jesteś tam doceniany, zasługujesz jeszcze."
Myślę, że bez zbędnych ceregieli jest jasne, dlaczego w domu, w którym jest emocjonalne bezpieczeństwo, można żyć spokojnie i wygodnie. Przecież życie od razu się zmienia, problemy nie nabierają tak globalnego wymiaru, nie ma strachu, nie ma złości, ale jest dużo wsparcia i miłości!
Oryginalny artykuł znajduje się tutaj: https://kabluk.me/poleznoe/dom-s-emocionalnoj-bezopasnostju-kakoj-on-i-pochemu-v-nem-tak-komfortno-zhit.html
