Dlaczego dziecko nagle zaczyna się skandalizować? Za histerią „z niczego” mogą kryć się obiektywne przyczyny. Znajdź je i staraj się nie skarcić, ale zrozumieć dziecko
Napady złości dzieci to główny horror dla rodziców małych dzieci. Często wybuchają dosłownie z niczego. W ciągu minuty złote dziecko zamienia się w ziejącego ogniem smoka, który budzi strach nie tylko mamie i tacie, ale także sąsiadom czy nieświadomym świadkom skandalu na ulicy. Pierwsza myśl każdego dorosłego w takiej sytuacji to: „dlaczego?!” Po bezskutecznych próbach uspokojenia dziecka przychodzi drugie: „Tak, on kpi! Jednak w rzeczywistości 99% napadów złości dzieci ma dość zrozumiałe powody, których nie będzie można dotrzeć do sedna. Praca. Być może te powody nie pomogą ci szybko powstrzymać łez i krzyków, ale z pewnością pomogą ci zrozumieć, że dziecko nie robi skandalu celowo.
Powód 1. Nadmierne pobudzenie
Zmęczenie dziecka to tykająca bomba zegarowa / istockphoto.com
Wszyscy wiemy: jeśli dziecko jest „przedłużone”, zmęczenie zamieni się w przepracowanie, a sprawa zakończy się histerią. Tak więc ta sama dokładna zasada obowiązuje dla dzieci w wieku co najmniej 8 lat. Duży przepływ informacji lub nowych wrażeń łatwo przeciąża niewytrenowany mózg dziecka. Nie mogąc poradzić sobie ze stresem emocjonalnym, maluch będzie szukał wyjścia w najbardziej przystępny dla niego sposób - płacz. Im bardziej starasz się, aby dzień dziecka był zajęty zajęciami edukacyjnymi, pływaniem, angielskim i innymi przydatnymi rzeczami, tym bardziej staje się pobudliwe wieczorem. Pamiętaj: dziecko powinno mieć czas na otrzymanie informacji i czas na spokojne przetworzenie. Ponadto czas przetwarzania powinien być dwukrotnie dłuższy.
Powód 2. Żywotne potrzeby
Wychodzisz ze spaceru, a dziecko jęczy, że jest spragnione. Albo gorzej - podróżujesz w transporcie, a dziecko nagle orientuje się, że jest głodne. Nie daj Boże, nie będziesz miał ekspresowej przekąski w torebce: będziesz musiał wysiąść na pierwszym przystanku i pobiec do najbliższego kiosku. Różne dzieci mają różną wrażliwość na potrzeby życiowe (jedzenie, pragnienie, sen). Ktoś może poczekać, ale ktoś potrzebuje „tu i teraz”. Nie porównuj swojego dziecka z innymi, ponieważ dyskomfort, którego doświadcza z głodu, jest absolutnie realny. Aby sobie z tym poradzić i zdać sobie sprawę, że ten stan jest tymczasowy, nie jest jeszcze w stanie. Im dłużej trwa dyskomfort, tym bardziej dziecku wydaje się, że to „na zawsze”. I w tym momencie wariujemy: „Cóż, dlaczego nie możesz być cierpliwy!”
Powód 3. Brak samokontroli
Niemowlęta mają trudności z przestrzeganiem zakazu po raz pierwszy / istockphoto.com
Jeden z głównych powodów, dla których rodzice błędnie interpretują i często wierzą, że dziecko potrafi zrobić „na złość”. Ty zabroń dziecku jakaś akcja (wspinanie się na płot, śpiewanie w autobusie, skakanie na kanapie czy rzucanie piaskiem na plac) i niewinnym spojrzeniem kontynuuje powtarzanie czynu zabronionego. Dziecko było podciągane dwa, trzy razy, a teraz szykuje się skandal. „Musisz zrozumieć wszystko za pierwszym razem!”, krzyczy zły rodzic. A więc: nie powinno. I jest na to medyczne wytłumaczenie. Płaty czołowe mózgu, które są odpowiedzialne za samokontrolę i podejmowanie decyzji, rozwijają się jako ostatnie u dziecka. Do 3-4 lat dziecko nadal fizycznie nie jest w stanie oprzeć się chęci zrobienia czegoś. W tym wieku lepiej nie tłumaczyć się kilka razy, a potem uderzyć księdza, tylko powiedzieć raz i szybko zmienić uwagę.
Powód 4. Potężne emocje
Wszystkie dzieci bardzo gwałtownie okazują silne emocje / istockphoto.com
Gniew, uraza, niezadowolenie, rozczarowanie – to wszystko silne emocje, z którymi nie radzą sobie nawet dorośli. Zaciskamy pięści i zęby tylko po to, by stłumić chęć „rozerwania i rzucenia”. Dziecko nie może w sobie stłumić tego pragnienia (pamiętaj o płatach czołowych) i tak: będzie „rozrywać i rzucać”, jak tylko może. Czasami będą to łzy, a czasami będzie to prawdziwy skandal. Nie powstrzymuj napadu złości z powodu silnych emocji - to tylko pokaże Twojemu dziecku, że jego uczucia są złe. Lepiej daj mu czas, aby się uspokoił i porozmawiał o tym, jak możesz wyrazić te emocje w inny sposób.
Powód 5. Kopiowanie rodziców
Dzieci często kopiują emocje i zachowanie rodziców / istockphoto.com
Psychologowie twierdzą, że do trzech lat dziecko jest lustrem rodziców. Chłonie informacje, ale jednocześnie rozumie i postrzega znacznie więcej na poziomie obserwacji, a następnie odzwierciedla to, do czego przywykł obserwować na co dzień. Możesz mu powiedzieć, jak długo chcesz, czy nie. Ale nie otrzymuj wyniku, dopóki nie pokażesz na własnym przykładzie. Jeśli jesteś zdenerwowany, często jesteś zdenerwowany, załamujesz się na bliskich i jesteś gotowy na kłótnię z najmniejszego powodu - oczekuj tego samego zachowania od swojego dziecka.
Powód 6. Ramy tego, co jest dozwolone
Petranovskaya również powiedziała, że dobra mama to przewidywalna mama. A tak przy okazji, ta zasada dotyczy również taty. Rodzice w wychowaniu dziecka wyznaczają granice i zakazy, które w idealnym przypadku powinny pozostać niezmienione. Jeśli nie dajesz dziecku słodyczy przed posiłkami, nie musisz dogadzać sobie. Jeśli zabraniasz oglądania bajek przed pójściem spać, nie rób „jednorazowych promocji”, bo jesteś zmęczony w pracy. Absolutnie wszystkie dzieci kochają i cenią stabilność: sytuacje „jak zawsze” dają im poczucie spokoju i pewności siebie i otaczających je osób. Jeśli zdecydujesz się przesuwać granice tego, co jest dozwolone (nawet z najlepszymi intencjami), na początku dziecko odczuje lekki stres. A potem będzie próbował samodzielnie przesuwać te klatki z maniakalnym uporem i będzie bardzo urażony na ciebie, jeśli mu na to nie pozwolisz.
Powód 7. Rozwój samodzielności
W okresie zaprzeczenia dziecko odmawia ulubionych rzeczy / istockphoto.com
Bez względu na to, jak bardzo chciałbyś zachować okres idealnego posłuszeństwa (zwykle trwa on od 1 do 2 lat), na pewno nastąpi kryzys trzeciego roku życia, podczas którego dziecko zacznie Cię testować siła. Zamiast ulubionego makaronu zażąda zupy, odmówi obejrzenia ulubionego programu, w środku jesieni będzie chciał założyć buty sandały, a cała ta orgia zakończy się zwycięskim „Mamo, jesteś zła!” To nie są próby pociągnięcia Cię do klamki, a jedynie tylko okres zaprzeczenia. Ma głębokie znaczenie: po raz pierwszy dziecko próbuje samodzielnie podejmować decyzje. Samoocena dziecka w przyszłości zależy od tego, jak elastyczni w tym procesie okażą się rodzice. Oczywiście nie musisz kupować sandałów w październiku, ale musisz spróbować dać dziecku trochę więcej swobody w wyrażaniu siebie.
Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:
5 rodzajów napadów złości, które doprowadzają do szaleństwa nawet zagorzałych rodziców
Jeśli dziecko jest „gościnnym wykonawcą”: jak radzić sobie z dziecięcym napadem złości?
