Zwykle pochodzi z Trichinelli. Są to małe robaki żyjące w różnych zwierzętach. Raczej nie żyją długo jak robaki, ale w tym czasie udaje im się wyprodukować larwy, które osiedlą się w całym ciele, a częściej w mięśniach. To znaczy w mięsie. Tam są pokryte kapsułą i mogą żyć latami. Jeśli ktoś zje właściciela mięśnia, zarazi się Trichinellą.
Najczęściej zarażają się przez wieprzowinę. Ale te robaki mogą żyć w różnych zwierzętach, w tym koniach, łosiach i innych niedźwiedziach.
Gdyby sprawa ograniczała się do larw tkwiących w mięśniach, byłaby to połowa kłopotów. Ale larwy mogą dostać się do mózgu, płuc i serca. Możesz z tego umrzeć. Ponieważ nasz organizm nie zawsze lubi robaki i wywołuje gwałtowną reakcję zapalną.
Pomiń domowy smalec i podgrzej wieprzowinę do co najmniej 65 stopni.
Zdobądź termometr kuchenny, który możesz włożyć do kawałka mięsa. Mięso rozgrzane do 65 stopni wystarczy trzymać na talerzu przez trzy minuty i już można je zjeść.
Zamrażanie
Tutaj wszystko jest bardziej skomplikowane. Larwy Trichinella giną po zamrożeniu do -30 stopni w ciągu 6 dni. Lub w temperaturze -23 stopni w 10 dni. Lub w -15 stopniach w 20 dni.
Ten tryb dotyczy kawałków mięsa nie grubszych niż 15 centymetrów. Jeśli kawałki są większe, potrzebny jest bardziej rygorystyczny tryb. W zasadzie wszystkie kawałki należy umieścić w zamrażarce, aby krążyło wokół nich zimne powietrze.
Problem polega na tym, że dzikie zwierzęta żyjące na północy mogą zawierać mrozoodporne larwy Trichinella. Nie można ich zamrozić. Więc dziki i niedźwiedzie będą musiały być upieczone. Czasami te same cuda zdarzają się u prosiąt domowych trzymanych na zewnątrz. Mogą tam złapać robaka, który jest bardziej odporny na zimno.
Czy próbowałeś stroganiny?
