Coś, bracia, pomyliło się. Dieta ryżowa jest czasami stosowana jako dieta niskosodowa, ale sama nie wydala sodu.
Ogólnie rzecz biorąc, dieta ryżowa prawie bezsodowa została wynaleziona w 1939 roku dla osób ze złośliwym nadciśnieniem. W tym czasie ludzie nie mogli żyć ze złośliwym nadciśnieniem dłużej niż sześć miesięcy, więc mogli siedzieć na ryżu przez rok.
Ta dieta była bogata w ryż i owoce, uboga w białko i tylko 150 miligramów sodu. Jest to zawartość kalorii 2000 kilokalorii. Bardzo paskudna i monotonna dieta, ale w rzeczywistości obniżyła poziom sodu we krwi i ludzie żyli dłużej. Z braku innych środków było to całkiem możliwe.
Tradycyjna dieta bez soli zawierała wtedy 300 miligramów sodu. To znaczy dwa razy więcej.
Ryż został wybrany tylko dlatego, że ma rekordowo niską zawartość sodu. Jak owoce. Dlatego podano go wraz z owocem.
Myślę, że nawet teraz ryż słynie z tego, że jest odporny na sól. Jakby można go było uprawiać na słonych bagnach i karmić w ten sposób znacznie więcej głodnych ludzi.
Tak więc w ryżu sód jest trzy razy mniejszy niż w owsie, więc możesz zapomnieć o owsie.
Zajmijmy się ryżem.
Smak
Uważa się, że dieta ryżowa zwiększa wrażliwość na sól. Oznacza to, że jeśli uporczywie karmisz osobę ryżem, jego kubki smakowe stają się bardziej wrażliwe na słony smak, a taka osoba następnie spożywa mniej sodu. Jest to przydatne przy ciśnieniu.
Solniczka
A może ludzie zauważyli ryż dodany do przezroczystych solniczek. Ale jest dla niego inna rola. Powszechnie przyjmuje się, że ryż wchłania wodę i przez swoją postać nie pozwala na zbrylanie się soli. Wisi w solniczce jak grzechotka i miesza sól. W ten sposób lepiej rozlewa się na talerzu. Nie sądzę, że jest to przydatne w przypadku presji, ale robi się to dla wygody.
Czy próbowałeś nie jeść soli?
