Czasami z jakiegoś powodu usuwa się tarczycę. Zwykle większość spożywanego przez nas jodu dostaje się do tarczycy. Niektórzy uważają, że jeśli nie ma tarczycy, to jod nie jest potrzebny i wysyłają wodorosty z rybami do pieca.
W rzeczywistości wszystko jest tam bardziej skomplikowane. Potrzebujemy jodu nie tylko dla tarczycy.
Jod przedostaje się do różnych narządów i tkanek, ale najczęściej niedobór jodu wiąże się z problemami w gruczołach sutkowych. Oznacza to, że wcześniej było jasne, że jod powinien dostać się do mleka matki, a następnie do dziecka. Okazało się jednak, że sama tkanka gruczołowa zaczyna boleć bez jodu.
Zostało to ustalone w eksperymentach na szczurach, ale bardzo szybko przeniosło się na ludzi i zaczęło szukać wzorców.
Odkryliśmy, że na przykład w Japonii kobiety spożywające te same owoce morza otrzymują jod około 15 razy więcej niż górna dopuszczalna granica. Powinny zostać zatrute, ale z jakiegoś powodu tolerują, a prawdopodobieństwo raka piersi jest mniejsze. Ale jeśli Japonki przeniosły się do innych krajów na pobyt stały, wszystkie korzyści płynące z ich narodowej diety zniknęły, a ryzyko zachorowania na raka wzrosło.
Plotka głosi, że jod w tym przypadku działa jako przeciwutleniacz i neutralizuje spalanie wolnych rodników.
Jod wykryto również w oczach, błonie śluzowej żołądka, gruczołach ślinowych i innych miejscach przyczynowych. Więc nadal nie zorientowali się, co dokładnie tam robi.
Na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku naukowcy zauważyli, że jeśli ludzkie leukocyty są podlewane słabym roztworem jodu, to zaczynają wytwarzać hormon tarczycy tyroksynę. Albo zrobili to od zera, albo po prostu mieli zapasy półproduktów. Jakoś nie natknąłem się na kontynuację tego tematu, ale to stare badanie wciąż jest przywoływane. Może jest w tym jakiś sens.
Krótko mówiąc
Każdy musi jeść owoce morza przynajmniej kilka razy w tygodniu. Cóż, w sposób polubowny, powinna być dostępna tylko sól jodowana. Tak więc jodu nie da się uniknąć nawet przy całym pragnieniu.
