Ludzie mówią, że się pocą po niskokalorycznej diecie nogi puchną, a w pasie są słyszalne. Winny jest rodzaj węglowodanów.
Potwierdzam. Winne są węglowodany, ale to już choroba. Nazywa się to „syndromem szybkiego powrotu do zdrowia” lub „zespołem ponownego odżywienia”.
Nie chodzi nawet o węglowodany, ale o insulinę.
Jeśli przez dłuższy czas ograniczasz się do jedzenia, a zwłaszcza węglowodanów, poziom insuliny we krwi pozostaje stale niski.
Kiedy wtedy przychodzi czas na zajęcie się umysłem i zjedzenie, to wzrost ilości węglowodanów w diecie powoduje wzrost poziomu insuliny we krwi.
Podczas postu komórki naszego organizmu zapominają, jak prawidłowo reagować na insulinę i pozwalają jej usunąć z krwi zbyt dużo fosforanów. Tak działa insulina.
Ważne jest, aby zrozumieć, że mówimy o ludziach, którzy od dawna ograniczają się w jedzeniu. Bóg wie, co tam ze sobą zrobili, ale ich rezerwy fosforu często się wyczerpują. A potem nagle decydują się wyjść z diety lub nadchodzą zabawne wakacje i objadają się węglowodanami.
Węglowodany są szybko rozkładane na glukozę, glukoza jest wchłaniana do krwiobiegu i do tej glukozy uwalniane jest dużo insuliny. Insulina przenosi pozostały fosfor z krwi do komórek i zaczyna się zabawa.
Trochę fosforu we krwi
Różne narządy zaczynają cierpieć na brak fosforu. Łącznie z sercem.
Faktem jest, że fosfor jest zawarty w składzie lub uczestniczy jako pośrednik w pracy różnych substratów energetycznych w naszym organizmie. W tym w sercu. I okazuje się, że serce cierpi na brak energii.
Sytuacja okazuje się niezwykła. Serce otrzymuje tlen i składniki odżywcze, ale cała ta kuchnia nie działa jak nasza kuchnia z płomieniami nad kuchenką gazową. Nie. W sercu glukoza i tłuszcz nie palą się jak niebieski płomień. Są tam w sprytny sposób utleniane, a związki fosforu są w tej materii bardzo ważne. A fosforany z krwi już rozproszyły się jak przestraszone myszy pod wpływem insuliny.
I tak serce cierpi iw swoim żalu może pogrążyć się w bardzo prawdziwej niewydolności serca. Przedstawiłeś się? Możesz umrzeć, obżerając się dietą niskokaloryczną.
Serce anorektyki
Pamiętać historia anoreksji? Tam ofiary miały bardzo niski puls. Czasami nawet 25 na minutę. Cóż, kiedy zaczynają jeść, albo zaczynają być ratowani, serce odradza się, a puls wzrasta. Tylko powinno dorastać do 50 - 60 lat. Jeśli tętno przekracza 70 na minutę, jest to bardzo podejrzane pod względem uszkodzenia serca w ramach zespołu ponownego odżywienia. Typ 70 to już dla nich tachykardia.
Obrzęk
Ten sam skok insuliny w odpowiedzi na węglowodany może zakłócić pracę nerek. Z jakiegoś powodu zaczynają aktywnie wchłaniać sód. Jeśli nie zapomniałeś, to już jesteśmy z Tobą omówione ten nawyk charakterystyczny dla nerek - najpierw filtrują wiele przydatnych rzeczy do moczu, a następnie szybko go odsysają.
Więc mogą nagle odessać sód. Sód wciąga wodę i uzyskuje się obrzęk.
Dlatego, gdy ludzie jedzą po strajku głodowym, ich stopy mogą zacząć puchnąć. To byłby zły znak.
Krótko mówiąc
Będzie obrzęk od węglowodanów, ale to już choroba. W spokojnym życiu nogi nie puchną od dodatkowej rolki.
