Po zabiciu Idil Djulide pospiesznie pozbył się ciała. Wydawałoby się, że dziewczyna wszystko przewidziała. Założyła gumowe rękawiczki i wyprowadziła ciało w zarośla.
Zastanawiając się, gdzie schować zwłoki, z samochodu Idil zadzwonił telefon.
Dzhulida znalazł telefon Idil i widząc, że dzwoni Djuneit, podniósł słuchawkę.
Juneit zapytała:
- Co ty zrobiłeś? Czy możesz ukryć pułapkę?
Julida nie mogła zrozumieć, skąd Juneitu o tym wiedziała. Ale okazało się to bardzo proste. Kiedy Idil upuściła telefon, Djuneit pozostał w kontakcie i usłyszał rozmowę dziewcząt i ostatnie zdanie Djulidy:
- Znalazłem czas na śmierć.
Dzhulide zapytał Juneitę, czego potrzebuje. Cuneyt powiedział, że jej pomoże, po prostu wyślij mu adres.
Przybywając na miejsce, Dzhuneyt zapytał, gdzie ma mu dać rzeczy, które Idil musi mu dać. Julide odpowiedziała, że niczego nie dotykała, pozwoliła jej zajrzeć do samochodu.
Cuneyt znalazł fałszywy paszport, ale nie znalazł pieniędzy. Julida poradziła zajrzeć do schowka na rękawiczki. Ale tam też nie było pieniędzy.
Cuneyt powiedział dziewczynie, że teraz musi znaleźć mu dużo pieniędzy. Ona jest morderczynią, a on świadkiem.
W tym momencie Julide wyjęła rękawiczki i powiedziała, że jej odcisków palców nie ma w samochodzie, ale teraz jest pełny. Dlatego jest przegrany.
Dzhuneyt zdał sobie sprawę, że wpadł w pułapkę przebiegłej dziewczyny i teraz musi jej pomóc.
Para pozbyła się samochodu, a Namyk napisał list pożegnalny z Idil.
