Pewnego dnia Yigit porzucił rodzinę. Od matki, brata i siostry, wierząc, że ulegli wpływom imperium Namyk. Yigit nie chciał stać się taki jak Namyk.
Uhonorował pamięć swojego ojca i chciał być taki jak on we wszystkim. Yigit wstydził się swojej rodziny i ukrywał więzy krwi. Jednak Ferhat powiedział Cemowi, że nie znał całej prawdy o prokuratorze Yigicie. A jeśli spróbuje, nauczy się wielu interesujących rzeczy.
Jemowi nie było trudno dowiedzieć się, że Yigit jest bratem Ferhata. Jem uważał, że prokurator użył go w swoich brudnych zabawach, a gdy go znalazł, dał go „w twarz” w ruchu.
Yigit był zdumiony śmiałością komisarza i zagroził, że go zwolni. Ale Jem się nie bał. Co ważniejsze niż Asla, nie ma nikogo na tym świecie. Jem powiedział, że wiedział, że jest bratem Ferhata.
Yigit postanowił otworzyć się przed komisarzem i powiedział, że już dawno porzucił swoją rodzinę. Od tych, którzy zdradzili swoje czyste imię i umazali ręce krwią. Marzy o wsadzeniu każdego z nich za kratki.
Nie zdradził Jema, a jedynie milczał o rodzinie, której się wstydzi.
Jem uwierzył prokuratorowi i obiecał, że razem uratują Asli ze szponów Ferhata i Namyka i każą im odpowiadać za swoje czyny przed wymiarem sprawiedliwości.
