Jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania tego aktora w komediach, kojarzymy go z cyrkiem, ale tak naprawdę Jurij Nikulin zagrał także w poważnych filmach, na przykład o wojnie.
Szczególne miejsce w twórczości Nikulina zajmuje film „20 dni bez wojny”. Scenariusz do filmu napisał autor opowiadania o tym samym nazwisku Konstantin Simonov, film wyreżyserował Alexander German.
W czasie II wojny światowej wszyscy szanowali żołnierzy, mieli jakąś wolność. Była, według Hermana i Jurija Nikulina.
Reżyser przypomniał sobie, jak trudno mu było znaleźć innych aktorów w kadrze z Nikulinem. Wyglądały na fałszywe, fałszywe, w jakiś sposób fałszywe. A Nikulin był prawdziwy, żywy!
Początkowo Nikulin nie mógł zaakceptować roli Lopatina. A wiek nie pasował, a temperament. Ogólnie aktor chciał zagrać w komediach, ale dzięki Simonovowi i Germanowi okazało się, że stworzył niesamowitą postać.
Podczas kręcenia rada artystyczna Lenfilm zaczęła okazywać niezadowolenie z aktora. Zażądali zastąpienia go, twierdząc, że Nikulin wygląda jak pijak. Specjaliści z Państwowego Komitetu Kinematografii twierdzili, że Jurij Nikulin był komiczny i zhańbił sowieckie fundacje. Były nawet groźby pod adresem reżysera, że jeśli nie zastąpi Nikulina innym aktorem, jego kariera dobiegnie końca i nigdy więcej nie zajmie się sztuką.
Simonov był całkowicie zszokowany takimi groźbami. Wyraził niezadowolenie. W końcu to on wymyślił wizerunek Łopatina i przedstawił go dokładnie jako Jurij Nikulin, a nie inaczej. Dobrze, że Simonow był członkiem Komitetu Centralnego, słuchali go, pozostawali w tyle za Niemcem i Nikulinem, zapomniano o groźbach. Skoro pisarz tak postrzega swojego bohatera, niech taki będzie.
Przed „20 dniami bez wojny” Jurij Nikulin miał wiele innych wspaniałych ról. Ale na tym zdjęciu grał intelektualistę, który nie był sobą. Nikulin porozumiewał się z żołnierzami z pierwszej linii w języku, który tylko oni mogli zrozumieć. Nie miał „tłustego” aktora, po którym można by wśród milionów rozpoznać doświadczonego aktora. Był prawdziwy, zarówno w kinie, jak iw życiu.
Część zdjęć miała miejsce w Taszkencie. Wtedy pierwszym sekretarzem Komitetu Centralnego KPZR uzbeckiej SRR był Sharaf Rashidov i to z nim musieliśmy negocjować niektóre niuanse w filmie. Zorganizowano imprezę, w której uczestniczył Simonov, Niemiec, Nikulin. Wszyscy musieli się zgodzić w pewnych istotnych kwestiach. German przypomniał sobie, że Rashidov znał swojego ojca i obiecał pomoc. A Jurij Nikulin spotkał w Taszkiencie jakiegoś cyrkowca, który nie miał gdzie mieszkać. A kiedy Herman negocjował rozmieszczenie grupy, pociągów, zamknięcie toru tramwajowego, aktor poprosił o klauna.
Kiedy cała ekipa filmowa opuściła Rashidova, German zaczął wyrażać swoje niezadowolenie z Nikulina. Ale on odpowiedział, że wie, że Herman będzie w stanie zgodzić się na wszystko, na pewno mu pomogą, ale nikt nie pomoże klaunowi, a on potrzebuje mieszkania.
Obraz „20 dni bez wojny” został wydany w 1976 roku. Głównymi aktorami w nim byli Jurij Nikulin i Ludmiła Gurczenko. Często grali razem w filmach, ale częściej były to komedie. W „20 dni bez wojny” dostali oszałamiające role dramatyczne, które można uznać za jedne z najbardziej udanych w ich karierze! Oczywiście rola Lopatina w wykonaniu Nikulina jest niesamowita i to naprawdę najlepsza z wielkiego aktora!
Oryginalny artykuł znajduje się tutaj: https://kabluk.me/zhizn/istinnyj-soldat-samaya-luchshaya-rol-juriya-nikulina.html
