Jak naprawić złe pismo odręczne u dziecka: wskazówki dla rodziców

Pierwsza klasa dobiega końca, a Twoje dziecko nadal pisze jak kurczak łapką. Gryzmoły w zeszytach nie nadają się ani do nauczyciela, ani do długich ćwiczeń w domu. Wręcz przeciwnie: im bardziej dzieciak patrzy na przepisy, tym gorzej. Wielu rodziców na tym etapie decyduje się nie torturować siebie ani swojego dziecka. Przecież teraz „odręcznie” nie jest już nigdzie pisane, bo w wieku dorosłym złe pismo ręczne nie będzie problemem. Nie zapominaj jednak, że dziecko ma przed sobą 11 lat lekcji, które będzie musiało odbywać się w zeszytach, a nie na komputerze. Niewłaściwe pisanie odręczne stanie się problemem w nauce, a niskie wyniki kaligrafii mogą zaszkodzić samoocenie nawet najbystrzejszego ucznia.

Dlaczego dziecko pisze brzydko

Jeśli obawiasz się, że Twoje dziecko jest niezdarne i nie jest w stanie opanować prostego zadania pisania, nie przejmuj się. Problemy z

kaligrafia w szkole podstawowej wszystkie dzieci są egzaminowane. Według nauczycieli tylko nielicznym udaje się pięknie i poprawnie pisać: najczęściej są to trzy lub cztery osoby w klasie. Reszta nauki pisania jest trudna i istnieje bardzo proste wytłumaczenie tego. Pisanie to umiejętność związana z kilkoma ładunkami naraz:

• trzeba przez jakiś czas utrzymywać wymuszoną dla dziecka taką samą postawę (obciążenie na plecach)
• musisz patrzeć w jednym kierunku dłużej niż 5 minut (stres na oczach)
• musisz monitorować poprawną pisownię haczyków i patyków (nacisk na mózg)
• musisz wyświetlać recepty zgodnie z zasadami i na wyraźnie wyznaczonym miejscu (ładuj na rękę)

Taka „wielozadaniowość” nie zawsze jest możliwa dla małego dziecka. Nawet jeśli Twój maluch może godzinami malować i dekorować, nie ma to porównania z poziomem stresu, jaki odczuwa podczas pisania. Dlatego nie bądź zdziwiony ani zły, jeśli twój utalentowany mały artysta w zeszytach wyświetla szczerze krzywe litery. Aby pięknie i poprawnie pisać, konieczne jest, aby każda umiejętność dziecka została indywidualnie doprowadzona do automatyzmu.

Jakie powinno być piękne pismo odręczne

Piękne pismo i piękne pismo odręczne to cechy bardzo subiektywne. Ktoś lubi małe litery, ktoś kocha i celowo rozwija nietypowe przechylenie w prawo. Jeśli mówimy o małych dzieciach, to słowo „piękny” w odniesieniu do pisma ręcznego należy zastąpić poprawnym. To zgrabna litera zgodna z podstawowymi zasadami kaligrafii. Oznaki niewłaściwego pisma ręcznego u dzieci to najczęściej:

• różne rozmiary liter wysokości i szerokości, ich różnica nachylenia
• niespójność „ramek” litery: litery tańczą po linii lub zsuwają się z niej
• niepotrzebne elementy w pisowni liter „w”, „i”, „m”
• podobna pisownia liter „n”, „p”, „i”, „k”
• „Brud” w zeszycie: dziecko kilka razy wskazuje litery lub szkice błędy
• brak ramek: podczas pisania dziecko ciągle opuszcza pola lub wspina się na inną stronę

Jak nauczyć dziecko poprawnego pisania

Przede wszystkim, aby poprawnie pisać, musisz stworzyć sprzyjające warunki dla dziecka. Idealnie, jeśli nie myśli o tym, jak trzymać pióro i nie kładzie się z klatką piersiową na stole, aby rozpocząć zdanie na nowej kartce. Dlatego upewnij się, że spełnione są następujące warunki:

Prawidłowa postawa do pisania

Charakter pisma dziecka w dużym stopniu zależy od tego, jak siedzi. Nieprawidłowe pochylenie litery, brak równoległości lub inne pochylenie każdej litery w jednym słowie to oznaki, że niewłaściwe dopasowanie uniemożliwia dziecku pisanie. Wyjaśnij dziecku, że nie ma potrzeby siedzieć przy liście, ponieważ jest to dla niego w tej chwili wygodne. Są zasady, po opanowaniu których będzie mógł pisać znacznie szybciej i łatwiej.

Podczas pisania dziecko powinno siedzieć prosto, „zachowując” równe plecy. Nogi należy złożyć razem. Nie pozwól im zwisać w powietrzu - jeśli dziecko nie dosięgnie podłogi, połóż mu pod stopami specjalną podpórkę. Lewą i prawą rękę należy opisać do krawędzi stołu.

Aby przestrzegać tych zasad, bardzo ważne jest, aby miejsce pracy było odpowiednie dla dziecka. Dlatego bardzo niepożądane jest odrabianie lekcji w kuchni lub przy biurku mojego ojca. Wysokość stołu i krzesełka powinna być dopasowana wyraźnie do wzrostu dziecka, aby nie musiało ono sięgać po zeszyt lub odwrotnie pochylać się nad nim w trzech zgonach.

Prawidłowy chwyt rączki

Jest to bardzo ważna zasada, która jest często pomijana. Podobnie jak w przypadku postawy podczas pisania - trzeba trzymać pióro nie tak wygodnie, jak jest, ale tak, jak jest poprawne. Naucz swoje dziecko tego chwytu: umieść pióro po lewej stronie środkowego palca i umieść palec wskazujący na rączce, a kciuk na dole. W takim przypadku bezimienny palec i mały palec powinny znajdować się wewnątrz dłoni. Staraj się uniemożliwić dziecku chwytanie długopisu blisko końcówki - odległość od części piszącej pręta powinna wynosić co najmniej 1,5 cm. Pozwoli to dziecku nie ściskać długopisu i pozwoli na swobodne przesuwanie się po notesie podczas pisania.

Nie bądź leniwy, aby zwracać dużą uwagę na ten problem - z powodu złego uchwyt problem nie będzie dotyczył tylko pisma ręcznego. Ręka dziecka znacznie szybciej się męczy, aw przyszłości może pozostawać w tyle za kolegami z klasy, kiedy będzie musiał napisać dyktando lub krótkie podsumowanie dla nauczyciela. Specjalne gumowe nasadki na rączce - tzw. "Rączka samoucząca" bardzo dobrze układają się w prawidłowy chwyt. Można je kupić w każdym sklepie papierniczym i kosztują około 20-30 UAH.

Prawidłowa pozycja notebooka

Nie musisz przekręcać i obracać notesu podczas pisania. Wyjaśnij dziecku, że powinien zająć swoje stałe miejsce na stole i że możesz go przesuwać w górę tylko wtedy, gdy tekst przesuwa się po stronie. Prawidłowo ustawiony zeszyt powinien być skierowany nieco w prawo środkiem niż środek klatki piersiowej dziecka. Prawy dolny róg jest lekko podniesiony, a lewy obniżony. Przy pomiarze kątomierzem idealne nachylenie notebooka to 15 stopni. W tej pozycji dziecko dobrze sięga ręką do początku i końca kreski, a dłoń porusza się swobodnie w kierunku litery.

Jak ćwiczyć rękę, aby poprawnie pisać

Trzy strony słów dziennie to najgorsze możliwe rozwiązanie. Rzeczywiście, umiejętność poprawnego pisania ćwiczy się podczas treningu. Nie należy jednak zmuszać dziecka do pisania więcej, niż poprosił o to nauczyciel. Po pierwsze, po prostu męczysz dziecko. Po drugie, pismo (a tym samym cały list) spowoduje banalne odrzucenie go. Dużo skuteczniejsze jest ćwiczenie palców za pomocą ćwiczeń rozwojowych. umiejętności motoryczne. W końcu umiejętność pisania jest bezpośrednio związana z umiejętnością kontrolowania rąk dziecka za pomocą małych przedmiotów.

Następujące czynności są dobrze dostosowane do rozwoju umiejętności motorycznych i koordynacji ręka-oko:

• modelowanie z plasteliny (weź najzwyklejszą plastelinę, którą przed użyciem należy dobrze ugnieść i podgrzać)
• kolorowanie zdjęć z małymi i bardzo szczegółowymi szczegółami
• cieniowanie, obrysowywanie rysunków punktami, zadania rysowania elementów symetrycznych
• sznurowanie, frezowanie, układanie zdjęć z cekinami i cyrkoniami
• szycie, haft, makrama
• zbieranie puzzli i mozaik
• konstrukcja z małych części
• cięcie nożyczkami i aplikacja bez nożyczek (aplikacja odrywana)

Będziesz także zainteresowany lekturą:

Co może powiedzieć zły charakter pisma dzieci

Lustrzane pismo u dziecka: kiedy włączyć alarm