W zespole dziecięcym dzieci często się gryzą. Dzieje się tak sporadycznie, podczas aktywnej gry lub w celach eksperymentalnych. Zdarza się jednak, że w grupie dzieci pojawia się systemowy „gryzak”, który nieustannie „pokazuje zęby” i robi to bardzo boleśnie. Jest to nieprzyjemne dla rodziców pogryzionych dzieci, a podwójnie nieprzyjemne dla rodziców „ząbkowanego” dziecka. Ci ostatni natychmiast zaczynają podejrzewać, że ich dziecko ma zwiększoną agresję, problemy z komunikacją lub, co gorsza, ze zdrowiem psychicznym.
W rzeczywistości gryzienie jest naturalnym etapem poznawania świata. Wszystkie dzieci w młodym wieku gryzły matkę w trakcie karmienie piersią, próbował grzechotek w ząb, gryzł rodziców podczas zabawy. Większość dzieci wyrasta z tego etapu, gdy tylko wyrzną im się wszystkie zęby. Ale dla niektórych głód gryzienia utrzymuje się aż do wieku szkolnego. Zdaniem psychologów jest ku temu głęboki powód: tak zwane „pozytywne wzmocnienie”, które dziecko otrzymało kiedyś po ukąszeniu. Mówiąc najprościej, jeśli dziecko po ugryzieniu matki dostaje to, czego chce (na przykład zwraca jej uwagę na siebie) - jest to utrwalone w jego głowie jako sposób na osiągnięcie celu.
Dlatego karać „Biter” jest fizycznie niemożliwy. W ten sposób rodzice zaszczepiają w dziecku strach, gnębią, ale w żaden sposób nie zniechęcają chęci gryzienia. To pragnienie pozostaje ukryte i dręczy dziecko, ponieważ jest zmuszony do szukania siebie, jak i co zastąpić gryzienie. O wiele skuteczniej będzie próbować zrozumieć przyczyny: dlaczego dziecko gryzie w danej sytuacji. Po ustaleniu przyczyny łatwiej jest zaproponować alternatywne działanie. Stopniowo efekt „pozytywnego wzmocnienia”, jakim jest gryzienie, będzie zanikał, a dziecko będzie się odzwyczajać od złego nawyku.
Powód 1. Dziecko uspokaja się poprzez gryzienie
W zespole dziecięcym dzieci zdobywają przywództwo poprzez gryzienie / istockphoto.com
Liderzy w zespole nie pojawiają się w szkołach, walka o przywództwo zaczyna się już w przedszkolu. Jeśli Twoje dziecko chce być wszędzie pierwsze, zyska autorytet na dostępne mu sposoby. Często dzieje się tak przez gryzienie: w ten sposób dziecko próbuje udowodnić swoją siłę i podporządkować sobie inne dzieci.
Co robić: Wyjaśnij, że ugryzienie nie zadziała. „Kusaka” nie tylko nie zostanie przywódcą, ale ryzykuje, że zostanie w ogóle pozbawiony towarzystwa. Naucz go innych form przywództwa: na przykład oferuj wspólne gry, chroń słabych. Jeśli mówimy o przedszkolu, możesz zaproponować dziecku na chwilę zostanie asystentem nauczyciela.
Powód 2. Dziecko jest zestresowane i niespokojne.
Gryzienie jest częstym problemem w społeczności nowych dzieci. W nieznanym środowisku nawet najbardziej towarzyskie dzieci doświadczają stresu. A jeśli dziecko jest ciche, spokojne i niekomunikatywne, niepokój w nowym miejscu może wyjść poza skalę. W takiej sytuacji dziecko gryzie jak małe zwierzę - próbując uchronić się przed nieznanymi, ale całkiem realnymi zagrożeniami w głowie.
Co robić: Jeśli powodem gryzienia jest strach lub stres, rodzice powinni zwracać większą uwagę na emocjonalny kontakt z dzieckiem, okazywać mu jeszcze więcej troski i miłości niż dotychczas. W przedszkolu w tym samym czasie musisz porozmawiać z nauczycielem: musi pomóc dziecku w adaptacji. Być może trzeba przedstawić dziecko innym dzieciom, na pierwszym etapie nawet „znaleźć” dla niego kilku przyjaciół. Możesz również wyznaczyć kącik, w którym dziecku będzie wygodnie i bezpiecznie.
Powód 3. Dziecko jest bardzo emocjonalne
Dzieci mogą gryźć nawet dlatego, że niektórzy z ich znajomych naprawdę je lubią / istockphoto.com
Są dzieci, które są bardzo kategoryczne w swoich emocjach. Mają czarne lub białe, dobre lub złe. Uczucia takich facetów można porównać do fali, która nagle przewraca się i całkowicie zakrywa. Nie chodzi tylko o wybuchową postać, fala emocji może być też pozytywna - na przykład bardzo podobała mi się zabawka, albo dużo radości z prezentu. Te dzieci mają trudności z radzeniem sobie ze swoimi uczuciami, ponieważ potrafią gryźć, aby dać upust emocjom.
Co robić: Naucz swoje dziecko wyrażania emocji w inny sposób. Jeśli to przyjemność, pozwól mu skoczyć. Jeśli masz poczucie „uniwersalnej miłości” - pozwól na przytulanie i całowanie. Jeśli agresja - daj prawo krzyczeć i tupać. Nie bój się, że dziecko dorośnie niepohamowanie: później nauczysz go zastępować wyrażanie emocji słowami. W międzyczasie zadaniem jest odstawić go od gryzienia, pozwolić mu wyrażać uczucia z siłą, z jaką czuje się komfortowo.
Powód 4. Dziecko nie zwraca na siebie uwagi
Dokładnie tak jest z głębokiego dzieciństwa, kiedy dziecko ugryzło pierś mamy, otrzymując w zamian uważne spojrzenie lub uśmiech. Dzieci, które doświadczają brak uwagiaktywnie wykorzystuj ukąszenia w przedszkolu i na miejscu. Rzeczywiście, w ten sposób, choć na krótki czas, stają się centrum wydarzeń i wspólnego zainteresowania.
Co robić: Zwiększ obecność w życiu dziecka do maksimum. Przytul, całuj, komunikuj się tak długo, jak pozwala ci czas. Spróbuj nawiązać kontakt emocjonalny - wtedy już po chwili wyraźnie prześledzisz momenty, w których maluch chce „pokazać zęby”. Jeśli dziecko gryzie, w żadnym wypadku nie skupiaj się na tym i nie nadymaj sytuacji problemem o skali uniwersalnej - w końcu do tego nieświadomie dąży. Wyjaśnij, że jest to bolesne i nieprzyjemne, i bądź wyzywająco obrażony. Pozwól dziecku zrozumieć, że z powodu ukąszenia, wręcz przeciwnie, można stracić uwagę.
Powód 5. Dziecko widziało negatywny przykład
Kiedy dziecko zaczyna gryźć, zawsze zauważa reakcję dorosłych / istockphoto.com
Dzieci powtarzają się jedno po drugim, jak małe małpki. Dlatego podczas gryzienia Twoje dziecko może dobrze skopiować przyjaciela lub towarzysza w ogrodzie. Zwłaszcza jeśli jednocześnie zauważył, że ugryzienie prowadzi do jakiegoś ciekawego wyniku. Na przykład przyjaciel ugryzł inne dziecko i otrzymał swoją zabawkę. Takie narzędzia do osiągania celów są przyjmowane od pierwszego razu. A po kilku dniach dziecko gryzie nie tylko w ogrodzie, ale także w domu.
Co robić: Dowiedz się od nauczyciela, czy w ogrodzie jest „zaraźliwy przykład”. Jeśli Twoje dziecko kogoś kopiuje, musisz odzwyczaić dwoje dzieci od gryzienia. Wyjaśnij dziecku, że ugryzienie nie działa jako osiągnięcie. Warto zagrać z nim w role. Na przykład: mam zabawkę, spróbuj ją zdobyć. Jeśli dziecko zacznie gryźć, pokaż, jak możesz osiągnąć to, co chcesz, innymi sposobami (zapytaj, zmień, poczekaj, zaproponuj wspólną zabawę).
Będziesz także zainteresowany lekturą:
Dzwonki alarmowe: 5 znaków, na które Twoje dziecko nie zwraca uwagi
Co zrobić, gdy dziecko walczy w przedszkolu
Dziecko walczy i gryzie: 5 wskazówek, jak przetrwać kryzys 3 lata
