Zwierzę domowe to duża odpowiedzialność, która w taki czy inny sposób spadnie na barki dorosłych, a nie dziecka.
To zrozumiałe: niepotrzebne prace domowe, wizyty u weterynarza, wydatki na jedzenie, toaletę dla kota, konieczność wyprowadzania psa, kąpieli, czesania, patrzenia z kim pozostawienie zwierzęcia na wyjeździe - to wszystko zajmuje dużo czasu i wysiłku, a to nie tyle na tle pracy, prac domowych i wychowania dzieci.
Dziecko, chcąc zdobyć zwierzę, gotowe jest wszystko obiecać. Oczywiście będzie twierdził, że całą opiekę nad pupilem weźmie na siebie. Tych stwierdzeń nie można zaprzeczyć - ponieważ będzie wyglądać, jakbyś nie ufał dziecku.
Co więcej, obiecuje szczerze - po prostu nie do końca rozumie skalę odpowiedzialności. Jednocześnie nie należy spodziewać się, że ze zwierzakiem poradzi sobie tylko dziecko - widać, że jest to nierealne.
Na początku dziecko będzie naprawdę zaangażowane w opiekę nad zwierzęciem, ale potem entuzjazm zniknie. W końcu odpowiedzialność postrzegana jest jako jednorazowe zadanie - maksymalnie kilkakrotnie, ale robienie tego samego przez lata jest dla niego oczywiście męczące i nieprzyjemne.
Ważne jest, aby ze strony rodziców nie było żadnych wyrzutów. Tak, wiedziałeś, że tak. Nie ma jednak potrzeby podważania poczucia własnej wartości dziecka poprzez wskazywanie na jego nieodpowiedzialność i niezdolność do dotrzymywania obietnic.
Jeśli od samego początku będziesz dzielić z dzieckiem obowiązki związane z opieką nad pupilem, okresowo zmieniając zadania, to poczuje się on zaangażowany we wspólną sprawę na wzór swoich rodziców. Nie rodzą się odpowiedzialni, uczą się tej cechy na przykładzie bliskich.
Czego nie robić, gdy dziecko prosi o zwierzę
1. Przyjmuj niespełnione obietnice
Dziecko może zapewnić, że nie tylko zaopiekuje się pupilem, ale także zmyje podłogi, naczynia itp. Ale im więcej takich zadań na siebie podejmie, tym szybciej przestanie je wykonywać.
2. Kłamstwo
Możesz wymyślić 1000 powodów, dla których nie możesz mieć zwierzęcia, ale każdy z nich musi być prawdziwy. Jeśli nikt w rodzinie nie ma alergii na koty i psy, nie ma potrzeby straszyć dziecka wyimaginowanymi chorobami, podważając zaufanie.3. Ignoruj prośby
Jeśli dziecko prosi o zwierzę, a ty udajesz, że tak się nie dzieje, ignorujesz w rzeczywistości nie słowa, ale samo dziecko i jego potrzeby. Konieczne jest wyjście na szczerą rozmowę, w której łatwo wyjaśnić, dlaczego nie można mieć zwierzaka tu i teraz.
4. Grozić
Nigdy nie grozić temu, czego nie robisz, ani nie doceniasz swoich słów. Sam rozumiesz, że nie zrezygnujesz ze zwierzęcia tylko dlatego, że dziecko zapomniało o niektórych swoich obowiązkach. A jeśli naprawdę jesteś gotowy, aby dawać, lepiej w ogóle nie zaczynać. Żywe stworzenie nie jest zabawką, którą można przekazywać w tę iz powrotem.
5. Zastąp zakup zwierzęcia czymś innym
Jeśli dziecko chce psa, chomik, ryba czy papuga nie będą mu odpowiadać. Żadna zabawka ani roślina doniczkowa nie dostarczy mu tyle emocji, co prawdziwe zwierzę, więc takie substytucje są bez znaczenia.
Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:
- Co zrobić, jeśli dziecko boi się zwierząt
- Jak nauczyć dziecko prawidłowego formowania się ze zwierzętami
- 5 roślin doniczkowych szkodliwych dla dzieci i zwierząt
