Współcześni rodzice nieustannie konkurują ze sobą w tempie rozwoju swoich dzieci. Ale jak źle jest to dla samych dzieci?
Kiedy dziecko dorośnie, nie gaśnie pragnienie rodziców, aby je jak najbardziej rozwijać, uczyć i czynić „dorosłym”. Wręcz przeciwnie, coraz więcej chcą od dziecka. Powiemy Ci, dlaczego jest szkodliwy.
Jak pośpiech rodzicielski objawia się w rozwoju dzieci?
1. Stałe zajęcia z „wczesnego rozwoju”, chęć nauczenia dziecka czytania i pisania (przynajmniej) przed szkołą.
2. Omówienie rodzinnych problemów finansowych lub konfliktów z partnerem z małym dzieckiem.
3. Stały nacisk w edukacji na rozwój, naukę, sukces, pożyteczne zajęcia, sprowadzenie na tło arbitralnych gier dziecięcych, przyjaźni, miłości. Nie akceptując porażki.4. Zachęcanie dziecka, że szkoła jest przełomowym momentem w jego życiu.
5. Oczekiwania od dziecka bezwzględnego posłuszeństwa i dyscypliny.
Dlaczego jest to szkodliwe?
1. Dziecko nie lubi dzieciństwa. To właściwie beztroski okres, nie powinieneś zanurzać dziecka w dorosłość wierząc, że w ten sposób przygotowujesz go na trudności. Będzie popełniał własne błędy i przygotowywał się. Musisz być na haku.
2. Dziecko ma mylne wrażenie o swojej wartości. Jeśli nie dostałeś najwyższej oceny - przegrany, zgubiony lub popełnił błąd - nic w życiu nie osiągniesz, jeśli nie zdasz egzaminu - to wszystko, będziesz bezdomnym. Dziecko żyje w dzikim stresie, który nie ma prawdziwej podstawy, ale jest narzucany przez rodziców.
3. Dziecko nie wie, jak rozpoznać swoje uczucia i emocje. Czuje i myśli, do czego jest „trenowany”. Rodzice starają się wyhodować bardziej udaną kopię siebie, dzięki czemu dziecko nie staje się odrębną, niezależną i niepowtarzalną osobowością, ale osobą całkowicie zależną od opinii rodziców.
4. Dziecko nie uczy się podejmowania decyzji i nie wie, co lubi. Robi wyłącznie to, czego żądają jego rodzice. Może to zrujnować ukryte w nim talenty, zdolności, aspiracje, które mogą stać się ulubioną pracą jego życia. I takie dziecko nie usamodzielnia się, pozostaje zależne od rodziców, a co za tym idzie - zagubionego dorosłego, który w ogóle nie rozumie, czego chce.5. Ciągły stres sprawia, że dziecko jest nieszczęśliwe. Dodatkowo działa destrukcyjnie na poziom fizyczny: nadmiar kortyzolu szkodzi funkcjom pamięciowym, osłabia organizm, jest bardziej podatny na choroby (w tym psychosomatyczne).
Co możesz zrobić, aby tego uniknąć?
1. Daj dziecku prawo do dzieciństwa, czasu wolnego i podejmowania decyzji (w określonych ramach).
2. Nie pieprzyć swojego dziecka z nieznajomymi. To trudne, ale takie porównanie nie ma sensu i stresuje tylko całą rodzinę.
3. Zastąp gadżety swoją uwagą i wspólną wiedzą o świecie, ciekawymi hobby.
4. Zainspiruj swoje dziecko, że będziesz go kochać i zaakceptuj je z dowolnymi ocenami i dowolnym zawodem, który lubi.
5. Wyjaśnij dziecku, że szkoła nie jest idealnym miejscem, nauczyciele też mogą popełniać błędy, a oceny nie są powodem do mniejszego kochania siebie i nie są wyznacznikiem inteligencji i talentu.
6. Powiedz dziecku, że sukces nie polega na zdobyciu zawodu, który jest uważany za opłacalny, ale na robieniu tego, co kochasz, harmonijnym życiu, w którym są przyjaciele, miłość, praca i hobby. Oczywiście potrzebny jest tutaj twój osobisty przykład.7. Zachowaj pozytywne nastawienie, rozmawiając o przyszłości. Nie strasz dziecka niepowodzeniami, odpowiedzialnością egzaminów, momentami „decydującymi”. Daj mu znać, że ma kochających i rozumiejących rodziców, którzy w niego wierzą, a na pewno wszystko będzie dobrze.
8. Odkryj zdolności i talenty swojego dziecka. Nie narzucaj własnych aspiracji, które nie zostały osiągnięte.
9. Pomóż swojemu dziecku zastosować wiedzę w praktyce, aby była łatwiejsza do strawienia i nie była pustym ładunkiem.
10. Chroń swoje dziecko przed problemami dorosłych, w które wcześnie się zagłębia.
Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:
- Błędy dorosłych, które źle wpływają na rozwój mowy u przedszkolaków
- Jak rozpoznać ukryte talenty i zdolności dziecka
- Błędy rodziców, które utrudniają rozwój dzieci
