Chęć uczenia się jest nieodłącznym elementem każdej osoby od dzieciństwa, ale niechęć do uczenia się od wszystkich wynika ze szczególnych powodów.
1. Nie można spełnić wymagań
Szczególnie często jest to obserwowane w szkołach prywatnych, gdzie bardzo usilnie starają się uzasadnić koszt edukacji wychowaniem dzieci do wszechstronnego rozwoju: aby odnosiły sukcesy w sporcie, nauce i kreatywności. Ale nie każde dziecko może to zrobić. A poczucie, że jesteś gorszy od reszty i nie masz czasu, aby wszędzie i od razu wyrazić siebie, jest bardzo demotywujące.
Ten problem może również wystąpić w bezpłatnej szkole o regularnych wymaganiach. Przyczyną może być nadpobudliwość dziecka, zaburzenia koncentracji, dysleksja - i wiele innych problemów.
Co robić? Pamiętaj, że twoje dziecko może „nie sprostać” Twojemu ideałowi. Możesz oczywiście pozbawić go dzieciństwa i obciążyć dodatkowymi lekcjami z korepetytorami, ale dużo skuteczniej jest pomóc mu rozwijać się w najciekawszym kierunku i nie okazywać przesady wymagania.2. Problemy z nauczycielami
Jest to czynnik, którego nigdy nie można przewidzieć. Są naprawdę despotyczni nauczyciele, są naprawdę obrzydliwi uczniowie.
I jest taki zbieg okoliczności, że twoje dziecko nie jest w stanie znaleźć wspólnego języka z konkretnym nauczycielem, wychowawcą klasy lub dyrektorem, że zniechęca go to do chodzenia do szkoły.
Co robić? Spróbuj znaleźć kompromis: porozmawiaj spokojnie z nauczycielem, dyrektorem i samym dzieckiem (z każdym osobno). Jeśli po negocjacjach sytuacja nie zmieni się na lepsze, warto pomyśleć o zmianie klasy lub szkoły.
3. Problemy klasowe
Jeśli dziecko nadal może znieść niekochanego nauczyciela, przeżycie prześladowania ze strony kolegów z klasy jest bardzo trudne. Kiedy dziecko nie ma przyjaciół i nie jest rozpoznawane w drużynie, a nawet obrażane i poniżane, wtedy myśli o nauce na końcu.
Co robić? Oczywiście w takiej sytuacji chcesz się spieszyć, aby chronić swoje dziecko, zająć się dziećmi i ich rodzicami oraz złożyć skargę do wszystkich władz. Jednak najbardziej poprawnym sposobem byłaby wizyta u psychologa i rozmowa z wychowawcą.4. Pełna kontrola
Kiedy rodzice nieustannie żądają od dziecka, aby dobrze się uczyło, beszta za niskie oceny, sprawdza pracę domową, dziennik, nie daje "swobodnie oddychać", stale kontroluj, nie ufaj, wątp - wtedy nauka dziecka kojarzy się z męką i rodzicielstwem despotyzm. Dlatego nie chce się uczyć na zło.
Co robić? Pracuj nad zaufaniem w relacji z dzieckiem. Pozwól mu podążać własną ścieżką, popełniać błędy - ale zapewnij niezawodny tył, do którego dziecko może się zwrócić, jeśli uzna to za stosowne.
Oczywiście rodzice są zmuszeni do nauki, chodzenia do szkoły muzycznej i innych zajęć, jak im się wydaje, z najlepszymi intencjami. Ale presja i przymus w edukacji nigdy nie przynoszą owoców, do których są używane.
5. Niezdolność do samodzielnej nauki
W klasie dziecko postępuje zgodnie z instrukcjami i wskazówkami nauczyciela, ale w domu, siedząc samotnie przed pracą domową, może się zdezorientować. Zaczyna mu się wydawać, że nie rozumiał tematu, materiał był zbyt skomplikowany - a zainteresowanie nauką od razu spada.
Co robić? Pomóż dziecku przygotować się do samodzielnej pracy. Zapytaj o podany temat, zapytaj w jakiej kolejności, jakie zadania wykona. Warto też jasno pokazać dziecku, jak najlepiej naprzemiennie odpoczywać i uczyć się, aby miało siłę na odrabianie lekcji.Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:
- 10 nawyków ludzi sukcesu, którzy nigdy nie przestają się uczyć
- jak wysłać dziecko na studia za granicę i nie zbankrutować
- 6 nawyków, które pomogą Twojemu dziecku dobrze się uczyć
