Wielu dorosłych z „dobrymi” płaskostopiami nie jest nawet świadomych swojej diagnozy, ponieważ większość pozycji łuku stopy jest normalna.
Płaskostopie określają dwa parametry: ruchomość stawów stopy i obecność objawów. Ma cztery opcje: ruchome bezobjawowe, ruchome objawowe, sztywne bezobjawowe i sztywne objawowe.
Objawowe oznacza dolegliwości, w szczególności bóle stóp, słabą tolerancję wysiłku. Przy ruchomych objawowych płaskich stopach nie ma problemów z ruchomością stopy.
Przy sztywnych, objawowych płaskich stopach ruchliwość części stopy jest upośledzona i pojawia się ból. Najczęściej jest wrodzona (czyli tzw.buty ortopedyczne nie wpływają na stan). Obserwuje się to w 1-2% przypadków. Tacy pacjenci są dokładnie badani i leczeni.
Hipermobilny płaskostopie ze skróceniem ścięgna Achillesa jest stanem problematycznym, występuje w 10-12% przypadków płaskostopia. Zwykle objawia się już w wieku dorosłym, natomiast u dzieci, nawet w specjalnych butach i podczas fizjoterapii, efekt jest zerowy.
Dlaczego wizyta u ortopedy jest ważna - aby odróżnić „dobrą” formę płaskich stóp od „złej”. W takim przypadku to lekarz musi zdecydować, jak prawidłowo postępować z pacjentem: nie dotykaj, nie wysyłaj na operację, dostosuj styl życia itp. Na zewnątrz we wszystkich przypadkach stopa może wyglądać tak samo.Podpory łukowe i chodzenie po kamieniach nigdy nie dają 100% rezultatów.
Moment psychologiczny odgrywa ważną rolę: rodzice łatwo wpadają w panikę i zaczynają traktować dzieci tak, jakby były chore, nawet jeśli płaskostopie nie stanowią problemu. Również samoocena dziecka spada, gdy wie, że ciągle potrzebuje „leczenia”, potrzebuje „specjalnych” butów itp. Dlatego najpierw musisz uzyskać kompetentny wniosek od specjalisty, a dopiero potem podjąć leczenie lub po prostu zostawić dziecko odpoczynek.
Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:
- Obuwie ortopedyczne dla dzieci - potrzebne lub nie
- 4 choroby wieku dziecięcego, które łatwo przeoczyć
- Hospitalizacja dziecka: w jakich przypadkach nie można odmówić
