Historie rodziców o ich młodości mogą pomóc im nawiązać więź i zbudować zaufanie.
1. Historia twojego znajomego
Wszystkie dzieci są zainteresowane tym, jak poznali się mama i tata. Unikając szczegółów dotyczących całowania i życia intymnego, warto opowiedzieć, jak wyglądał związek na samym początku. Kto zrobił pierwszy krok, jakie były zaloty i prezenty.
Z pewnością ze strony przyszłego taty zdarzały się bohaterskie czyny, jak wręczanie kurtki w deszczu, czy bardzo romantyczne lub niecodzienne niespodzianki. W każdym razie należy mówić tylko dobre rzeczy, nie sprawiając, że ktokolwiek będzie wyglądał źle.
2. Historie o przyjaźni
Szczególnie interesujące będzie dla dziecka posłuchanie, czy drugim bohaterem opowieści, obok mamy lub taty, jest ktoś, kogo zna. Działania prawdziwych przyjaciół, wspólne przygody, przeżycia - w tym wszystkim nastolatek po części zobaczy własną historię.Być może Twoje doświadczenie w tej dziedzinie pomoże mu o wiele skuteczniej znaleźć odpowiedzi na swoje pytania niż bezpośrednie opowiadanie o jego sytuacji.
3. Historie niepowodzeń
Dla nastolatka przydatne i interesujące będzie wiedzieć, że jego rodzice przeżywali te same wzloty i upadki, co on. Każde dziecko postrzega swoje problemy jako wyjątkowe i minie dużo czasu, zanim zda sobie sprawę, że tak nie jest. Ale ten moment można przybliżyć.
Oczywiście problemu nieodwzajemnionej miłości nie da się rozwiązać, opowiadając podobną historię tacie czy mamie. Niemniej jednak nastolatek przyda się, aby posłuchał, jak poradziłeś sobie z taką sytuacją, jak skonfrontowałeś się z przestępcami, jak dostałeś dwójkę lub nie zdałeś egzaminu.Nie każda porażka zamienia się później w zwycięstwo - ale najważniejsze jest to, że dziecko musi zrozumieć, że wszystkich tych trudności można doświadczyć i w rezultacie prowadzić normalne, szczęśliwe życie.
4. Historie złych uczynków
Wszyscy dorośli mieli kiedyś własne trudności w komunikowaniu się z rodzicami, łamali zasady, próbowali alkoholu, niektórzy uciekali ze szkoły lub palili za rogiem.
Takie historie można opowiedzieć nastolatkowi w odmierzonej dawce. Nie po to, żeby dawać zły przykład (dziecko zrobi coś bez przykładu rodziców), ale żeby zdobądź zaufanie i pokaż nastolatkowi, że wszyscy są niedoskonali, a Ty go rozumiesz i akceptujesz, bo ty sam byli.
Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:
- Jak radzić sobie z lenistwem nastolatków
- Jakich zakupów nie należy odmawiać nastolatkowi
- Jak prawidłowo rozmawiać z nastolatkiem o higienie