Chociaż tak naprawdę robią to nie tylko dzieci.
1. Wyjaśnij, dlaczego przerywanie jest złe.
Zwykły zakaz dotyczący dzieci nie wystarczy. Potrzebują argumentów i faktów na temat norm przyzwoitości, które będą jasne w odpowiednim wieku. Ważne jest, aby wyjaśniać to na osobności, a nie przy obcych.
2. Jeśli dziecko bardzo często wymaga uwagi, przerywa, ingeruje w Twoje sprawy - to jest jasne sygnał braku uwagi z Twojej strony. Nie można jednak pozwolić, aby sytuacja wymknęła się spod kontroli, aby dziecko mogło decydować, kiedy i co robią rodzice, a kiedy milczeć.
Postaraj się spędzać co najmniej 30 minut dziennie z dzieckiem, aby nie angażować się w żadne równoległe czynności (bez smartfona, telewizora itp.) - tylko czas razem. Pomoże to dziecku poczuć mniejszą potrzebę Twojej uwagi.
3. Nie możesz po prostu „zamknąć” dziecka
Jeśli nie rozumie, dlaczego tak się dzieje, odczytuje z Twojej irytacji sygnał „zgubiony gdzieś, nie bądź tutaj”, co ma bardzo negatywny wpływ na samopoczucie psychiczne. Naucz swoje dziecko zachowywania się inaczej, pokaż alternatywę.
4. Daj przykład i bądź konsekwentny.
Upewnij się, że sam nigdy nie przeszkadzasz innym - dziecko zapamięta ten gest szacunku. Wybierz też jedną z metod nauczania cierpliwości i umiejętności czekania - i trzymaj się jej konsekwentnie.5. Zgadzam się na znaki
Uzgodnij z dzieckiem, że przerywanie jest możliwe tylko w nagłych sytuacjach. Przez resztę czasu uzgadniaj symbole. Na przykład, jeśli mówisz, a dziecko chce ci coś powiedzieć, możesz w ciszy zwrócić na siebie uwagę - na przykład weź rękę.
Będziesz także zainteresowany przeczytaniem:
- Jak nauczyć dziecko godnie przegrywać
- Jak nauczyć dziecko prawidłowego argumentowania i obrony opinii
- Jak nauczyć dziecko zachowywania tajemnic
